"Tarihi Sultanahmet köftecisi - Selim Usta"

İstanbul'da canınız köfte yemek isteyince aklınıza neresi gelir? Tabii ki Sultanahmet...

Gerçi Sultanahmet'te birçok "Sultanahmet Köftesi" satan yer vardır ama, Sultanahmet'in en eski köftecisi "Tarihi Sultanahmet Köftecisi Selim Usta"nın yeridir... Üç kuşaktır yaklaşık 1920 yılından bu yana Sultanahmet'te hizmet vermektedir...

Sultanahmet köftesini bir kere tadıp o damak zevkini aldınız mı, yediğiniz başka yerlerdeki köftede o tadı asla bulamazsınız...

Sultanahmet köftesinin tadının nasıl oluştuğunun, nasıl malzemelerle hazırlandığının sırrını bugüne kadar bilen yok... Çünki bu köfteyi imal eden ustalar, ser verip sır vermiyorlar bu konuda...

Bir akşam vakti hanımla canımız Sultanahmet Köftesi yemek isteyince Sultanahmet'e doğru tramvay ile yola çıktık...

Sultanahmet'e gelip tramvaydan indikten sonra köftecinin bacasından çıkan duman, yoldan gelip geçeni baştan çıkartır şekilde dağılıyor, "Hadisenize, gelin beni yesenize" der gibi salım salım salınıyordu...

Elbette bu davete icabet etmek lazım diyerek biraz da karnımızın acıkmasına parelel olarak koşar adımlarla "Tarihi Sultanahmet Köftecisi Selim Usta"nın kapısından içeriye dalıverdik...

Gittiğimiz saatte pek fazla kalabalık yoktu... Gündüzleri bu dükkanda yer bulabilmek çok zor oluyor, kapının önünde içersinin boşalmasını beklemek için sıraya giriyorsunuz.

İçersinin kalabalık olmayışı, benim de işime geldi tabi. Rahat rahat içersini ve ızgaranın başında çalışan köfte ustalarının fotoğraflarını çektim... Hatta kızarmamış köftelerin yanında poz bile verebildiler bana...

Biraz internetten biraz da kasada duran kasiyerden edindiğim bilgilere göre köftecinin tarihçesi; 1911 yılında Dede Mehmet Seracettin Efendi'nin, Doğu Türkistan'dan İstanbul'a göçüyle başlıyor...

Dede, 1920'ye kadar Devlet Matbaası'nda çalışıyor. Sonra Sultanahmet'te kendine bir dükkan bulup köfte yapıp satmaya başlıyor. Adını önce Turan Köftecisi koyuyor; ancak bu dönemde başlayan Turancılık olayları yüzünden pek tedirgin oluyor dükkanın adından ve Halk Köftecisi olarak değiştiriyor.

Tarihi Sultanahmet Köftecisi Selim Usta ise, 1966 yılında bugünkü yerinde işe başlıyor.

Dedenin çocukları Mustafa, Selim ve İsmail... 1952 yılında baba vefat edince oğullardan İsmail Bey ve Selim Bey işin başına geçiyor. İsmail Bey üç sene süren askerliği esnasında Usta Albay Emre Atak'tan öğreniyor aşçılığı. İşin başında üçüncü kuşak, yani Mehmet Seracettin Efendi'nin torunları var: Cihat Tezçakın ve Mehmet Tezçakın. (Kaynak)

Dükkan üç katlı ve aynı anda 200 kişiye hizmet verecek büyüklükte... Bu dükkanda 45 kişi çalışıyormuş... Burada bir işe giren, emekli olana kadar aynı dükkanda çalışmaya devam ediyormuş...

Bunu öğrenince gerçekten de çok sevindim. Çünkü bugünkü şartlarda bir işyerinde emekli olana dek çalışabilmek çok zor..

Biz bunları öğrenirken, her zaman gittiğimizde yediğimiz mönü de önümüze geldi... Köfte ve piyaz... İrmik helvamızı da sipariş verdik. O da köfte bitiminde gelecekti...

Köfte tabağının yanında bir tek turşu vardı, piyazın fasulyesi ise yumuşacık, soğanı kıvamlı, az kıvırcıklı, yağlı ve dilim dilim domatesi vardı...

Güzel olan şey çabuk bitiyor... İnsanın yedikçe yiyesi geliyor... Neyse 1.5 porsiyon beni kesmedi ama hanıma fazla gelen köftelerle ben iki porsiyonumu tamamlamış oldum...

Köfteler mideye inip, midedeki mevzilerine yerleşirken, hemen dört gözle beklediğimiz enfes görünümlü irmik helvası da masaya gelmişti...

Onu da birkaç kaşık darbesiyle mideye indirip üzerine de "Taşdelen" suyunu içince, üzerime rehavet çökecekken, hanıma "Hadi kalk biraz dolaşalım, yoksa uyuyup kalacağım burada" deyiverdim...

Paramızı ödeyip, dışarıya çıktık, kendimizi Sultanahmet Parkı'na doğru yollandırdık...

Biz dışarıya çıktığımızda ise duman kokusunun cazibesine kapılanlar, kapıdan teker teker köfte ziyafetine doğru içeriye girmekteydiler...

Şayet bir gün yolunuz Sultanahmet'e düşerse saat 10.30-23.00 arası, Sultanahmet köftecilerinin en eskisi olan "Tarihi Sultanahmet Köftecisi Selim Usta"nın köftelerinden tadmayı unutmayın...

Yerken de beni anarsınız artık!.. Hepinize şimdiden afiyetler olsun...

Ertan Yurderi