“Türkiye Türklerindir!”

“Türk müsün, Laz mısın, Rum musun, sen nesin?” diye sordu bir arkadaşım.

“Ne fark eder!” dedim kaygısızca...

“Olur mu öyle şey! Türkiye Türklerindir!” dedi.

Bozuldum…

Kendimi bi an “vatansız” hissettim. Öz be öz Türk olup olmadığım konusunda şüphelerim vardı çünkü. Laz şivemiz, Rumca kelimelerimiz vardı…

Bütün o milliyetçi, o ırkçı sloganların içinde en dışlayıcı, en sarsıcı olanı budur herhalde… Yıllar önce yaptığımız bu konuşmaları hala hatırlıyor olmamın nedeni de bu olsa gerek.

Hadi, biz, yani ana dili Türkçe olanlar, böyle sarsıldığımızda, kendimizi sağlam “Bir Türk Boyu”na bağlayabiliyoruz… Peki ya Kürtler ne yapsın?

“Bir Türk Boyu”na nasıl bağlasın?...

Karşılığında; “Kürdistan Kürtlerindir!” mi desin?...

Zaten böyle diyenler de var, biliyorsunuz.

Bugünlerde yeni bir anayasa hazırlanıyor… “Türkiye Türklerindir!” diyen (bunu ima eden) yürürlükteki maddeler, bu yeni metninde olmayacak anlaşılan. İsteyen herkes, evinde, işyerinde, kahvehanesinde, gazetesinde, Facebook’unda, bloğunda, istediği kadar, milliyetçilik, ırkçılık, yapabilecek ama böyle şeyleri anayasada göremeyecek. “Temsil kabiliyeti tam olmayan” bir anayasa çıkacak ortaya yani.

Bu yüzden, kıyametler kopuyor…

Türklükten istifa edenler bile var.

Türklükten değil de gazetecilikten istifa etseler… Pıllarını, pırtılarını, “Türkiye Türklerindir!” yazılarını toplayıp gitseler…

Evet, çok güzel olurdu…

Bu ülkeye çok kısa bir zamanda barış gelirdi.