_Yeni bir sayfa açmak_

Hayatımız boyunca ne çok kullanırız değil mi bu kelimeyi.. Yeni bir sayfa açmak.. Hayatımıza giren bir kişiyle ya da hayatımızdan çıkarmaya karar verdiğimiz birinin ardından veya da yeni bir başlangıç yapma vakti geldiğini düşünerek.. Hep yeni bir sayfa açmaya kalkarız hayatımızda, tertemiz, eskiyi hatırlatmayan, yeni, yepyeni bir sayfa.. Peki öyle olur mu gerçekten?? Hiç leke kalmaz mı o yeni açtığımız, yeni temiz sayfada, ya da dönüp dolaşıp aynı şeyleri yaşamaz mıyız o sayfada da.. Ee hani temiz olacaktı, hani yeni olacaktı.. Nasıl da avutup kandırırız kendimizi..

Ben o kadar çok yeni sayfalar açtım ki hayatımda.. her biri yeni bir başlangıç olacaktı.. ama hepsi havada kaldı.. her yeni sayfa bir öncekileri yineledi sanki.. öyle ki bir kısır döngü gibiydi artık hayat.. Yeni bir sayfa açılıyor yeni umutlarla yeni bir yaşam yeni yaşanmışlıklar diye.. Sonra geriye dönüp bir bakıyorsun ki yaşananlar aynı tek fark kişiler değişiyor sadece.. Hala aynı avuntular insanların azında, hala aynı sözler, verilen ama asla tutulmayan ve hala aynı yalanlar karşındakine söylenen..

Dün akşam biri daha söyledi bana bu kelimeyi “artık hayatımda yeni bir sayfa açmak istiyorum” diye.. Hiç kimseden duymak bu kadar içimi burkmamıştı bu kelimeyi.. Öyle derinden kırıldığımı hissediyordum ki, sanki vücudumdaki onca kırığım bile öyle derinden sızlamamıştı hiç.. ama yine de yıkılmadan, aldırmazmış gibi görünerek, dik duruyordum.. Güçlüydüm ben.. Öyle olmalıydım.. Oysa şimdi karşımda durup bana bunları söyleyen adam, daha bundan çok kısa bir süre önce benimle yeni bir sayfa açmak istediğini söylüyordu.. Peki o sayfalara ne oldu?? Bu kadar çabuk mu kirlenip, tükenecekti.. Üstelik benim buna inanmadığımı söylediğim de, ikna etmek için onca uğraşıp çaba sarf ederek ve onca sözler verip, onca hayaller kurarak.. Yine yanılmamıştım işte.. Ne garip bir hayat sunuyorsun bana Allah'ım.. Demek yeni bir sayfa açmak istiyordu artık bensiz.. Mecburiyetlerden doğan bensizlik ve sensizlik.. Sonra arkasından gelen bir başka kelime “bana unutmaya çalıştıklarımı hatırlatma!!” Unutmaya çalışılanlar.. Peki ne kadar başarılı olabilir ki insan.. Yeni bir sayfa açmak unutturur mu yaşananları.. Ve bunca sorularla boğuşmak bile lekelemez mi yeni açılan o sayfayı??

Kim ne yaparsa yapsın umurumda değil, isteyen istediği kadar yeni sayfa açsın hayatında.. Ama ben yeni bir sayfa açmıyorum artık hayatımda.. İnadına kaldığım yerden devam ediyorum elimde kalanlarla.. Geçmişimden, yaşanmışlıklarımdan pişman olmadan, ders çıkararak, yılmadan ve pes etmeden.. Çünkü biliyorum ve inanıyorum hayat bana bir gün güleceksin ve dilediğim mutluluğu vereceksin.. yeni bir sayfayla mı eskilerle mi bilmem ama inancım sonsuz sana..

Ve hayatında yeni bir sayfa açan, dilerim hiç kirlenmez sayfaların ve bir kısır döngüye dönüşmez yaprakların.. vee dilerim bu yeni olarak açtığın son sayfan olur.. İsterdim ki yine yeni sayfandaki başlangıcım olayım ve dün gece her şey kaldığı yerden devam etsin.. Kimseye aldırmadan, tüm göze aldıklarımızla ve verdiğimiz sözlerle.. Şimdi eski sayfalarında arta kalan, yeni saylarında belki tebessümle hatırlayacağın tek şey gamzelerindeki o minik öpücük.. Dilerim hiç eksilmez yanaklarındaki o gamzeler.. Yeni sayfalarınla Hoşça kal..

20.05.2009/çrş.