01, 81'den daha iyi bir şiirdir

01 bir şiirdi.

Katıldığı bir yarışmada ödül alan dosyanın bir parçasıydı.

O şairin paçalarından şiir akıyordu. Çok bereketli bir ozandı kendisi. Hala yaşar mı bilmiyorum. Okuduğum dergilerde yok, gazetelerde, yaşadığım kentte, meydanlarda, mahallemde, yok.

81, eh fena bir şiir değildi. O dosyanın sahibi bazen bizim sokaktan geçer. Paçalarından yer yer dizeler dökülür, hani erinmez toplarsa, bizler de nasipleniriz. Son şiiri 631 idi, ses getirmedi.

Patlarken şehirler birer ikişer, bizim derdimiz dize mi?

02 bir şiir değildi. 82, kötü bir şiirdi. Fena dökülüyordu nefes aldığımız alanlarda insanlar. Çoğunluk hiç olmadığı kadar ÇOK korkuyordu. Bir patlama, bir silah sesi,....

Bir şiir yazmadan, ama şöyle bir şiir, mesela 861 gibi; yitip gitmek olmazdı ki bu topraklardan.

Belki en büyük ödül unutulup kaybolmaktı sahip çıktığın o topraklarda. Ha üstünde yitmişsin, ha altında; bir dize koşup gelse peşinden; 481 gibi, mutlu uyunur.

Toplasan hepsi, 16, bilemedin 17 meselesi; sözde akıllılar sayılarla vurup duruyorlar hayatımıza.

1. Not: Bak, dedi, tam şu anda, karşımda bütün yaşlarıma yağıyor yağmur; kar kar kar o penceremde!

2. Not:

Herkesin bir

karşı penceresi var

kenti

yalnızlığı ve

kalabalığı

kabalığı kalınlığı

var şiir

01 ve 81

ödüllük ömürlük.

Ş.Y.