1 Mayıs

Taksim Meydanı'nda 32 yıl önce 1977'de 1 Mayıs'tan geriye kalanlar ne yazık ki. 34 kişinin öldüğü, 136 kişinin de yaralandığı kanlı bir tablo .

Acı ama gerçek.

Ve bu tarih, bu acı gerçekle anılıyor.

Türkiye 1977 yazında seçime giderken Ecevit liderliğindeki CHP iktidara yürüyordu.

1 Mayıs 1977 katliamı bu ortamda sahneye konuldu. Toplumu “sol”dan ürkütmeye, korkutmaya yönelik senaryoların uygulandığı yıllar.

Ecevit’in 5 Haziran’da yapacağı Taksim mitinginin de aynı şekilde “kana bulanacağı” öne sürüldü.

Dönemin başbakanı Demirel, bir MİT raporundan hareketle CHP liderini İstanbul’a gitmeyin” diye uyardı. Gerçi korkulan olmadı. Ancak 1 Mayıs dosyası, “karanlık”ta kalan birçok olay gibi kapatıldı.
Katliamların önü alınabilseydi, sosyal demokrat / sol iktidar denemesinin ömrü birkaç yılla sınırlı olmazdı herhalde ve belki Türkiye darbeye sürüklenmezdi, ama olmadı

Derin Devlet mi, tuzak mı, kontgerilla mıydı tezgahın arkasında hep karanlıkta kaldı.

Neyse ki artık, 12 Eylül’ün yasaklamalarından biri olan “Taksim’e çıkılmaması”gibi anlamsız bir yasak daha sona erdi.

Umalım ki artık; dayaklar, joblar, gazlar, tazyikli sular ve önemlisi silahlar patlamadan kutlanır 1 Mayıs’lar..

İş güvencesi, insanca ve özgür bir yaşam, eşitlik, adalet ve demokrasi için emekçilerin, tüm çalışanların sesi yankılanır meydanlarda ve bu sese kulak verenler olur…

Tüm emekçilerin 1 Mayıs Bayramı kutlu olsun.