10 Kasımın ardından

Türkiye Cumhuriyetini silah arkadaşları ile birlikte öncülük ederek kuran ulu önder MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’Ü Rahmetle anarken hayalimde şöyle bir geçmişe yelken açılıyor ;

İlkokul 1. sınıftayım 10 Kasım törenleri siyah önlükler içerisindeyiz okul bahçesinde tören düzenleniyor. İstiklal Marşı Okul Andımız okunuyor Ben de bu törende annemin ezberlettiği şiiri büyük bir heyecan ile okuyorum, arkadaşlarda sıra ile kendi şiirlerini okuyorlar. Günün anlam ve önemini açıklamak üzere sınıf öğretmenim Necip BİRİM gür sesi ile ATATÜRK’Ü anlatıyor her kez de bir burukluk, hüzün içerisinde ardından rahatlıkla 150–200 kişiyi alan şu an yerine iş merkezi ve binalar yapılan Seçkin sinemasına Atatürk filmini seyretmek için sıralı olarak gidiyoruz. Sinema filmini seyrederken herkes bir daha duygulu anlar yaşıyor. Kimileri ağlamaklı, kimileri ise meraktan yanındaki arkadaşına filimle ilğili sorular sormakta. Siyah Beyaz televizyonda ise akşam Atatürk ile ilğili belgeseller konularak Atanın en sevdiği şarkılar çalınıyor. Hüsünlü gün böylelikle biterek bir daha ki 10 Kasıma Bayraklar kaldırılıyor Ata’nın büstü etrafındaki çiçekler ise akşamdan hizmetli Fevzi amca tarafından temizlenerek temiz bir şekilde ertesi yılı bekliyor.

Yıllar hep bu şekilde gelip giderken, günümüzde sade törenler ve saat 9.10 da sirenler çalınıyor. Anıtta çelenk gösterisi ve İstiklal Marşımız. Televizyonlarda günün anlam ve önemini anlatan yıllardır aynı karelerden oluşan filimler, ha birde yenilik olarak Sayın Haluk Bilğiner’in ustalıkla oynadığı bir reklâm filmi

10 Kasım 2007 günü törenler sonun da okuldan çıkan çocuklara günün anlam ve önemini soruyorum aldığım cevap çok ilginç,

Bu gün Atatürk ölmüş onun için bizi tatil gününde buraya topladılar, kalabalıktan da bir şey anlaşılmıyordu. Şiirler okundu, hiç bir şey anlamadık çünkü her kez bir birleri ile konuşuyordu. Öğretmenlerimizin dahi söyledikleri anlaşılmıyordu.

Evet, bu konuşma beni derinden yaraladı ve bir şeyler demek istiyordum lakin kelimeler ve hıçkırıklar boğazıma düğümlendi

Maalesef her geçen gün eğitim iyiye gitmesi gerekirken kötüye gidiyor.Atatürk’ü sadece resimlerle, heykellerle sadece 10 Kasımlarda anmayla anlamak çok zordur.Hatta bu şekillerde devam edilerek Osmanlı İmparatorluğu nasıl unutmaya yüz tutmuş ise zaman gelir bu da unutulmaya , simgeleşmeye kadar gider Birde Müslüman bir toplum olarak neden Atatürk’ün ve beraberindeki tüm şehitlerimizin ardından Kuran okutulmuyor, Hatimler indirilerek ruhları şad edilmiyor.Merak ediyorum…

Geçmişi olmayan toplumların asla geleceği olamaz. Geçmiş insanlara daima yol gösteren bir canlı ve yaşanmış bir harika kitaptır. Ne mutlu ders çıkartana ve geçmişinden ayrılmayana.

Saygılarımla.

Şakir Hakan GÜKŞEN

Sağlık Memuru

11.11.2007