18 yaş gerginliği

Son bir haftada yaşanan uçak krizi, terör olayları, erken seçim görüşmeleri arasında, bir konu gündeme taşındı başbakan tarafından. Başbakan, seçilme yaşını 18'e indirmeyi teklif ederek tartışmayı başlatmış oldu. Seçilme yaşını 18'e indirme teklifi diğer partiler tarafından hararetli bir şekilde tartışılmaya ve sorgulanmaya başlandı. CHP'den kahvehaneye giremeyen çocuk milletvekili mi olacak sorusu sorulurken MHP tepkisini daha farklı gösterdi ve konuya bir mizansenle açıklık getirdi. Özcan Yeniçeri yanına aldığı iki gence adeta ''Tercüman Samet'' muamelesi yaparak, bu çocuklar mı milletvekili olacak diye sordu.  

Peki 18 yaş, bir insanın düşünmesine mi engeldir de milletvekili seçilemez ya da 18 yaş başkalarını temsil etmek için çok mu azdır? Hani akıl yaşta değil baştaydı. Hem gençliğimiz çokluğuyla övüneceğiz hem de o gençler en az 40 yaşına gelmeden milletvekili yapmayacağız. Hem gençlerimiz siyasetle daha sonraları meşgul olsunlar önce kendilerini geliştirsinler diyeceğiz hem de siyasi partilerde gençlik kolları kurup gerekirse onları kavga-döğüşe sürükleyeceğiz. Hem Atatürk'çü olacağız hem de Atatürk'ün çok güvendiği gençleri bunlardan 40 yaşına kadar faydalanılmaz diyeceğiz. Atatürk gençliğe hitabesinin ilk cümlesinde ne diyor, belki hatırlanmaz, ben hatırlatayım:

Ey Türk Gençliği!

Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.

Şimdi sorarım; Cumhuriyeti muhafaza ve müdafaa etmek, sadece, eline silah alıp askerlik yapmak mıdır? Bir varlığı muhafaza etmek için onunla ilgili düşünceleri dile getirmek önemli değil midir? Bir kişi düşüncelerini dile getirmek için ne kadar olgunlaşmalıdır ya da olgunluk kaç yaşında kazanılır?

Gençliğe olan bu önyargılarılarımızı yıkmadığımız sürece Cumhuriyetimiz köhne düşünceler nedeniyle bir arpa boyu yol alamayacaktır. Türkiye'nin içinde bulunduğu asıl tehlike işte bu kör zihinlerin kör düşünceleridir ki bu düşüncelerin değişmesi için de bazı kesimlerin beğenmediği o 18 yaşındaki gençlere ihtiyaç vardır.

                                                                                      
Konunun diğer bir boyutu da er ve erbaşların oy kullanmasıyla ilgili. Bu durumun kışlalarda siyasi bir tehlike oluşturacağı söylemleri var. Bu korkulara hak verilebilir. Şöyle ki; her değişen hükümetle birlikte kışlalarda açılan oy sandıklarından çıkan oy oranlarına göre erlere baskı uygulanabilir. Yani, komutanların yakın durdukları siyasi partinin birinci parti çıkmadığı kışlalar erler için sakıncalı durumların yaşanabileceği yerler olabilir. Bu sebeple erlerin oy kullanması fikri yeniden düşünülmeli ve bu fikirden vazgeçilmelidir.