19 Mayıs Atatürk'ü Anma Gençlik ve Spor Bayramımız kutlu olsun !..

Bugün aylardan Mayıs, günlerden on dokuz!..  Bildiğiniz Mayıs'lardan değil, bildiğiniz on dokuzlardan hiç değil! Kurtuluşumuzun başladığı günün, yıllar sonra bize kalan; bize emanet edilen iz düşümü! Yoksa o gün olması ne mümkün! Ne mümkün ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ün Samsun’a yeniden ayak basması!

Mümkün olmayanı, mümkün kılan aklımızla, fikrimizle ille de yüreğimizle meydanlara indik memleketimde; söküp atmak mümkünmüş gibi, kutlamak istenmeyenlere kapak olsun diye!

Aydınlık şehrimin aydınlık meydanında, belirlenen saatten önce  aldım yerimi; daha neredeyse bir saat vardı ama yine de bayrağını, Atatürk’lü bayrağını alan; çoluk, çocuk, yaşlı-genç, yürüyebilen hatta yürüyemeyen herkes gelmişti; yine de az geldi kalabalık bana, yetmedi!.. Sonra nasıl oldu da “buyurun yeter mi” dercesine doldu Konak meydanı, ne zaman korteje dönüştü kalabalık, ne zaman sayın belediye başkanımız Aziz Kocaoğlu kalabalığın ortasında kaldı bilmiyorum. Bildiğim günü resmetmenin derdindeydim; AÜTF (Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi) beraberimde.

Bu yüzden, meydanda buluştuğum arkadaşım geride kalıverdi,  ben yol boyu günü resimlemenin derdinde; kalabalıklarda kayboldum. Yürüdük, yürüdük, kıyıdan Cumhuriyet Meydanı’na doğru, Kordon Otel’i geçmiştik ki mümkün olmayanı mümkün kılarcasına hep bir ağızdan söyledik “Sarı saçlım mavi gözlüm nerdesin, nerde” diye.

Ve ardından ulaştık meydanımıza ve bekledik aydınlık insanlarımın alanı doldurmasını, bekledik, bekledik…

Ve kanlarıyla bu toprakları sulayarak vatan yapanlarımızı, ille de ulu önderimizi anarak saygı duruşumuz ve bedeli ödenmiş İstiklal Marşı’mızı söyledik hep birlikte. Kutlamamız mı coşkuya mı dönüştü, biz mi coşkuyla kutladık bilmiyorum; muhteşemdi!..

Aklımızda, fikrimizde ille de yüreğimizde, memleketimin her yerinde nice kutlamalara olsun!..

Sevgi ve saygılarımla.