19 olmama daha çok var derken

Bazen ne hissetmen gerektiğini bir müzik hatırlatır.

Dinledikçe hüzünlenirsin.

Çaresiz hissedersin, yanlız, başarısız.

Şarkıya aşık olmuşsundur, sanki onu daha önce tanıdığın biri dinletmiştir

Dejavu olursun.

Garip his, ne hissedeceğini şakrı belirler.

Beynin hükmeder sana, depolanan hatıralar sanki 

Kan gibi akar damarlarına.

Şşttt, sen sus sıra bizde der sanki

Piyano sesi, sonra gelen cümleler, sanki aşık olmak üzereymişsin vazgeçmek istiyormuşsun gibidir.

İ hate you, i love u // gnash

Etkiledi derinden, sanki gerçek aşıklar gibi, hissettirdi.

Hayatımız akıyor hızlı, çok hızlı, tutamıyorum ellerimden kayacakmış hissi veriyor bazen

Okuyorum burada bazen yanlız olmadığımı görüyorum.

Endişelenmek, kızmak, sevmek, tereddütler, isyanlarımız var hepimizin birbirimize söyleyemediğimiz

Belki de söylemek istemediğimiz, dile getirilemeyen

Dile getirmek korkutuyor bazen, çıkanları yutmak daha kolay geliyor 

Daha edepli oluyor, biz böyleyiz, 

Farklılık yaratanlara da ya bravo ya da yazık.

Yıllar uzaklaşıyor bizden, daha 19 olamam ben derken 26 olacağım yarından sonra

Sonra 30 ve 40lar gelecek, torunlarımı seveceğim ve diyeceğimki

Ne çabuk oldu bunlar.

Ne çabuk oluyor herşey, biz duygu geçişleri arasında kaybolurken yaşlandığımızı farkedemiyoruz bile.

Olanları ancak yılları kaybettikten sonra farkedebliyoruz, şaşkınlık içinde bakıyoruz uzaklara

O bakışlarda neler var neler.