2. şans

Bir yola girmiştim, huzur ve mutluluk dolu bir yol

Kedimden emin, güvenle yürüdüğüm

Cennetin bir parçasıydı sanki

Sonra cennetin ışıkları söndü...

Ne olduğunu anlamadan,çevremdeki tüm güzellikler kayboldu birer birer etrafımdan

Yalnız kalmıştım

Soğuktu

Yürüdüm

Yolun nereye gittiğini bilmeden, önümü göremeden yürüdüm

Güvendiğim hiçbir şey yoktu yanımda, sen de yoktun

Nefes almanın, yaşamanın, mutluluğun ne demek olduğunu bilemeden

Yürüdüm

Tüm duyularımı kaybetmeme rağmen senin kokunu hissedebiliyordum

Sonra bir çok engel çıktı önüme, takılmadım, yürümeye devam ettim

Bu seni arayışım mıydı?

Yoksa hayatıma devam etmek isteyişim mi?

Yürümeye devam ettim...

Bir çok el uzandıtüm yol boyunca, tutmaya cesaret edemediğim

Artık o yolda tek başıma kalmaktan memnundum

Ve sonra bir ışık gördüm

O cennetin kapısıydı...

Korktum, ama oraya doğru yürürken buldum kendimi

Kapı sonuna kadar açıktı, beni bekliyordu

Girdim, kapıyı kapattım

Ve kendi kendime söz verdim;

Mutlu olmak senin elinde. Hangi durumda kalırsan kal cennetin kapısını bulmak için yürü

Sadece yürü...