Erkek Egemenliğine Dair

Maya takvimine göre 21 Aralık 2012 tarihinde kıyamet geledursun biz dönelim bakalım kendi kıyametimize. Bir kere neresinden tutarsak elimizde kalacak bir “erkek egemen kültür”ümüz var ki kıyametlerden kıyamet beğen denebilecek fecaat bir durum. Kıyameti Maya’da, Oya’da, Kaya’da aramaya gerek yok zannımca. Zira kıyamet Ali’de, Veli’de, Kırkdokuzelli’de! (Burada Ali ve Veli isimlerini temsilen kullandığım yeterince anlaşılmıştır sanırım.)

 

Erkek egemen kültür dediğimiz şey nedir? Erkeklerin hâkimiyeti kayıtsız şartsız kayıtları altında tutması ve bunu ilelebet devam ettirme istidadında olmalarıdır. Bundan benim feminist bir kişi olduğum anlaşılmasın. Oldum olası “-ist”li, “-izm”li şeylerden hoşlanmam. Kendimi oralarda bir yere ait hissetmem. Kimi hareketlerin bu türden isimlerin ve onlara ait sloganların ardına gizlenmesini de doğru bulmam. Zira isim ile kayıt altına alınan ve özellikle “-izm”leştirilen birçok şey kısa sürede dejenere olmaya adaydır. Zaten gördüklerimiz de bunu doğruluyor.

 

Konuyu yeniden sadede getirirsek, erkek egemen kültür hayatın her safhasında erkeklerin bir nevi üstün ırkmışçasına ön plana geçmesi, karşı cinse her zaman her yerde üstünlük taslaması, gerek aile hayatında gerek toplum yaşamında standartların erkeklerin istek ve zevkine göre belirlenmesi, kadınların da egemen kültüre hizmete memur kılınmasıdır. Evet, erkek fiziken güçlü ve dayanıklı olmasından dolayı kimi işlerde avantajlı durumdadır ancak o kadar. Yani bu avantaj sadece o çalışma sahasına özgü bir seçenektir. Bahsetmek istediğim daha çok davranışsal ve zihinsel egemenlik terörüdür.

 

İşin şiddet kısmına değinmiyorum bile! Bir erkeğin bir kadına hatta bir insanın bir insana durup dururken, hiçbir hakkı yokken şiddet gösterisinde bulunmasının ilkellikten öte bir şey olmadığından eminim. Hayvanlar âleminde bile gereksiz yere şiddet gösterisi izleyemezsiniz. Vahşi hayvanlar sadece yemek ve çiftleşmek için şiddete başvurur, bu da onların doğasında olan bir özelliktir. İnsan ise ne yazık ki hırsları için, makam için, para için, şov için, kariyer için, karizması için daha birçok şey için rahatlıkla şiddete başvurabiliyor. Bu da ne kadar gelişmiş olduğumuzun bir göstergesi tabi..

 

Şiddeti hariç tuttuğumuzda bile erkek egemen kültürümüz kabak gibi sırıtıyor. Yani şiddeti görmezden gelsek bile, daha doğrusu bugün şahit olduğumuz olumsuz şiddet örnekleri olmasa bile erkek egemen kültürümüz “ben burdayım” diyor. Toplumun en alt sosyal katmanından tutun en üst katmanına kadar; en fakirinden en zenginine kadar; en okumuşundan en cahiline kadar; en dindarından en ateistine kadar hemen her katmanda bunun örnekleri mevcut.

 

Aslında söylenecek çok şey var da, yaz yaz bitmez. Yazınca faydası olacağına inansak yazmaktan çekinmeyiz elbet. Bizimki kızım sana söylüyorum, gelinim sen zaten anladın, damat oralı bile değil durumu. Kendimiz çalıp kendimiz oynuyoruz yani..