37. İktisatçılar haftası 25-26-27 Mart 2013

37. İktisatçılar haftası 25-26-27 Mart tarihlerinde kutlanacak. İstanbul Üniversitesi Kongre ve Kültür Merkezinde yapılacak olan bu toplantının konusu 'Cumhuriyetin 90. yılında Ekonomi, Toplum, Siyaset ' başlığını taşıyor.

Ben de bir İktisat Fakülteli olarak bu haftayı ve etkinlıklerını blogumda duyurmak istedim. 1963 Yılında başladığım İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesini 1968 yılın da bitirdim. Demek ki ben mezun olalı 45 yıl olmuş. Oysaki İktisatçılar haftası 37 yıldır kutlanıyor.

37. İktisatçılar Haftasında her zaman olduğu gibi bu yıl da siyasiler, akademisyenler ile İktisat Fakültesi mezun ve öğrencileri biraraya gelerek ekonomik ve siyasi sorunların çözümü için önerilerini dile getirecekler.

Açılış konuşmalarını İ.Ü.İktisat Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Halis Yunus Ersöz'ün, İktisatlılar Vakfı Mütevelli Heyeti Başkanı Prof. Dr Esfender Korkmaz'ın, T.O.B.B Başkanı Rıfat Hisarcıklıoğlu'nun ve İ.Ü.İktısat Fakültesi Mezunlar Cemiyeti Genel Başkanı Vahap Adıyaman'ın yapacağı, 3 günde 6 oturumun gerçekleştirileceği bu etkinlikte bir çok akademisyen konuşma yapacak.

Bu arada Vahap Adıyaman'ın sınıf arkadaşımız olduğunu da belirteyim.Bizler şanslı İktisatçılardık. Çok iyi hocalardan çok köklü bir eğitim yaptık. Hüseyin Naili  Kubalı, Memduh Yaşa, Haydar ve Gülten Kazgan, Ziyaettin Fındıkoğu, Sencer Divitçioğlu, Mehmet Oluç  hocalarımız oldu. Şimdi burada hepsini sevgi ile yad etmek istiyorum.

Yarın İstanbul Üniversitesi Kongre ve Kültür Merkezi/Beyazıt'ta başlayacak bu etkinliğe tüm halkımız davetlidir. Yazımı bitirmeden Fakülteye ilk başladığımızda hocalarımızdan birinin seçtiğimiz mesleğin önemi ile söylediklerini sizlerle paylaşmak istiyorum.

Hocamız 'Bir Doktor hata yaparsa bir kişi yani hastası ölür, mir Mühendis hata yaparsa bina çöker üçbeş kişi ölür, bir Kaptan hata yaparsa gemi batar 100 kişi ölür, ama bir İktisatçı hata yaparsa bir millet batar ve ölür' demişti.İ şte bizi mesleğimizin önemi ile ilgili böylesine bilinçlendiren hocalarımızı şimdi hayırla yad ediyorum. Gerçi mesleğimizin önemini hala toplumda kabul edilmiş görmüyorum ama neyse.......