48 yıl, 48 gün

Ne düşünsem tam tersini yapıyorum. Ben hep böyleyimdir. Şimdiye kadar yazdığım onlarca radyo oyununun, öykülerin ve romanların sonucunu düşündüğüm, önceden planladığım gibi bitiremedim. Hepsi bana da sürpriz oldular diyebilirim. O an kendimden öylesine geçiyorum ki, sonucu olaylar ve karakterler belirliyor. Ama bu defa düşündüklerimi yazacağım. Beynimin kıvrımlarında dolanıp duran sözcükler biraz daha bekleyecekler.

Bugün 20 Ağustos. Doğum günüm... Acısıyla, tatlısıyla geçen yaşamımın 48 yılı ve sizlerden ayrı 48 günü geride bıraktım. Bu arada yazılarınızı okumadığımı sanmayın. Arada bir de olsa, kimler ne yazmış diye bakmaktan kendimi alamadım. Bazıları kabul etmeseler de burada çok güzel dostluklar kurduk, arkadaşlar edindik. Acılarımızı, sevinçlerimi paylaştık ve bundan sonra da paylaşmaya devam edeceğiz.

“Gidiyorum” değince yorum yazan sevgili, NESLİHAN’a, UFAKLIK’a, DÜŞ GEZGİNİ SEVGİSU’ya, ÖZLEM AKAYDIN’a, SEVİM ÖZKAN’a, BEENMAYA’ya, DOĞA’ya, CEMAL HÜSEYİN ÇAĞLAR’a, TUĞBA’ya, DENİZ’e, ESRA’ya, YEŞİM ÖZDEMİR’e, EMY’ye, SEDA EFSUN KARAMAHMUTOĞLU’na, YEKRUSEHA’ya ve geri dönmemi yürekten isteyen herkese teşekkür ederim.

Paylaşacağımız ve birbirimizden öğreneceğimiz çok şeyler var. Giderken, “Yaşlı Söğüt Ağacı” adlı öyküyü günlükten sildim ve yazımını da erteledim. Yazdığımız birçok yazının kopyalandığını biliyorum. Emek hırsızlarına yardım etmeye niyetim yok. Ama çocukluk anlarımı sürdürmeye kararlıyım.

Değerli şair Ömer Öneren’in bir şiiriyle yeniden merhaba..

GÜLÜŞÜNE TAKILIR AYAKLARIM

Gitmek isterim
bu dünyadan.
Gülüşüne takılır
ayaklarım,
gidemem.
Bir de deyince
kirpiğin
kirpiğime
yıkılırım.
Yer yüzü yuvarlak
tıpa tıp gamzelerin
düşer düşer
kalırım.
Gözüm kara
sevdalıyım.
Kurşunum ben.
Kafdağını geçerim de,
zülfüne takılırım.