55 model ford

Ford'un Crown Victoria adli modeli ilk 1955 yıllında yapılmaya başlandı ve 1970lerin sonlarında büyük LTD modellerini küçültünce isim tekrar kullanılmaya başlandı. Crown Victoria'nın amacı Chevrolet 'nin Caprice adli modeliyle rekabet etmekti. Daha sonraki yıllarda, AMC ve Chrysler büyük sedan pazarından çekildiler ve General Motors Chevrolet Caprice'i yapımdan çıkartınca, bu pazar tamamen Ford'un Crown Victoria modeline kaldı. Son yıllarda, Chrysler arkadan çekişli LX platformuyla bu pazara geri dondu ve Chevrolet'nin üreteceği arkadan çekişli Impala biraz hareket getirdi. Crown Victoria su anda 30, 000 Amerikan Dolarının altında satılan büyük, arkadan çekişli ve sekiz silindirli bir sedan...

Yukardaki yazıyla başlamak istedim köşe yazıma; Eski yaşanmışlıklar film şeridi gibi geçmeye başladı gözümün önünden. Bende elime aldım kalemimi yazmaya başladım. Yıllar geçtikce hayatın tatsızlaştıgını, sorunların çogaldıgı yada sorunları bizim başlattıgımız olumsuzluk çerçevesinden çıkıp güzel yılları anımsamak istedim. Geçmişe olan bir özlem anısı bu... 30 yıl öncesine dönüp, 55 model fordla muhteşem geziler aklıma geldi... O dönemlerde düşünebilirmiydik bir ince ekranlı televizyonun arabada olmasını, yada arka koltukta oturup mini barda soguk meşrubat içebilmeyi... Zamana ayak uydurdu ve kendini degiştirdi. Biz degişmedikmi sanki (!) tek degişmeyen degişim oldugu gibi. Biz nasıl degişiyorsak araba modelleride degişti. Sanırım tek degişmeyen arabaların arkasına konulan başı sallanan köpek süsleri kaldı. Şimdi tasarımcılar ne çok çılgınlık peşinde daha ne degişiklikler yapabiliriz diyeher geçen gün yeni modellerle bizleri şaşırtıyor.. Ne çok insan taşırdı. Görüntüsü gibi içinin genişligide bir başka güzeldi. Ferahtı o dönemin fordu gerçi ailelerde şimdi oldugu gibi: anne baba ve bir çocuktan oluşmazdı. Geniş aileler olurdu. O dönemde anne baba ve 6-7 çocuk yaşardı bir evde... Hatta o dönemlerde komşuluk ve akraba ilişkileri öyle içten olurduki teyzeler, teyze çocukları, dedeler ve şen kahkahalı aile dostlarıyla geziler yapılırdı. Ama kimse demezdi arabaya elini sürme diye. Paylaşımlar içten yapmacıksızdı. Hafta sonları yapılan kısa günübirlik deniz ve kır turlarının vaz geçilmez arabasıydı... Sabahın erken saatlerinde kalkılır, börekler, kızartmalar hazırlanırdı. Tüp, çaydanlık, kavun karpuz Allah ne verdiyse bagaja doldurulurdu.Ne çok insan olursa olsun ford hiç kimseyi dışarda bırakmazdı.. Zaman zaman motorun zorlandıgı, zaman zaman yolda bir çamura saplandıgı, inip itildigi ne güzel yaşanmışlıkları bizimle paylaşırdı.

Dönemin kral arabasıydı. Biz severdik o dönemim fordunu şimdiyse yanlızlıga çekildigimiz, kalabalıgın içinde kendimizi dış dünyadan soyutladıgımız, bencil bir toplum olmaya başladıgımız ve sadece lüks araba sevdalarının çogaldıgı ve o arabaya degil cumbur cemaat binmeyi, el sürdürmedigimiz tek kişilik hayat yaşamaya başladık. Eski yıllardaki anıları paylaşmak güzeldir. Ne çok şey degişti hayatımızda. Şimdi ne o eski 55 model amercan ford kaldı, ne o şen kahkahalı gülen yüzler, nede aile Reisi babalar...

Sevgiyle Emine Zaimoglu YAPICIER