16 Temmuz '15
- Kategori
- Şiir
Kar yağacak Adem

Yaralı gönüller görüyorum.
içinde hasret yanığı,
içinde hatırası göz izlerinin,
İçinde çaresizlikle bekleyişler içinde pişmanlıkları,
zehirli yılan dili sözcüklerle yara bere içinde kalmış.
Anlaşılmamak, anlatamamak…
ama sevmek ama sevmek gibisinden
bir şehir gibi insanlar
içinde seyahatler, içinde insanlar,
içinde mevsimler kadar değişken
üzerine kar yağacak âdem!
son kışında bir daha bahar gelmeyecek...
kefen seni giydiğin bütün elbiselerden soyacak.
ne üzmek kadar çok vaktimiz
ne de yaralanmış gönülleri sarmak kadar
an, anla!
yorgunuz…
akşamlarda sabah, bugünlerde dün, dünlerde yarın var.
bilirsin âdem!
çekirge sesleri akşam, kuş cıvıltıları sabah
insan ise sevdiğinde güzeldir
sevesin âdem!
Sevesin.
Üzerine kardan kumaş giymeden
Göçten evvel göç ettiğin yüreklere dönesin