İskeleden verdiler buzları, ekmekleri. Yavaş yavaş çözdüm ipleri. Şöyle bir rüzgarı yokladım. Dedim ki, tamam, rüzgara karşı alıp yelkenleri, açılma vakti artık. Ne fırtınalar, ne badireler atlat..
Hayatı farklı gözle bakmayı seven, haksızlığa tahammül edemeyen, olaylara sessiz kalıp yerinde mü..
