Bitişti... Terk edişti... Son nefesti... El olmaktı... Öfke duymaktı... Gizlenmekti... Yok saymaktı... Unutmaktı... Çaresizdi... ..
Ya dost !.. Övgülerin sabun köpüğü , Yergilerin kurşun yarası içimde... Lakin, biçare fani yüreğim, n n NNNNN Neşv -ü nema bulmak için, Sabun köpüğün..
Cam kırıkları gibiydi hayal kırıklıklarımız, Çaresiz yüreklerimize her biri sinsice batan, Battıkça ruhumuzu sebepsiz acıtan, Ardında sezilmez ince bir sızı bırakan... ..
Bir düşün içindeyim sanki ben... Kendimi bulmalıyım yeniden!.. Benliğimden habersiz bir yönetmen, Son sahne için "perde" demeden... ..
Yazmak... Ya da yazmamak... ..
