*"Bir varmış bir yokmuş diye başlayan masal çocuklarıydık." anlamazdık HAKTAN - HUKUKTAN - EŞİTLİKTEN ve ÖZGÜRLÜKTEN oynarken sokakta saklambaç düşünmezdik oyunda mız..
ne gülüşmüş despina herkese yetermişte kimseye yetirememişsin deniz ile toprağın kızı Despina sen gül diyenlerle dolu çevresi öyle bir gülüyor ki Despina sen ..
mutlulukla gülmeyi karıştırma sevgili ne ben mutluyum ne sen umutlusun en kolay becerdiğimdir halbuki anacak nedendir yüzün yüzüme çarptığında bir sis bulutu ardında belli ..
düşünmenin sakıncalarının farkındayım daha beş yaşımda öğrendim bircezaevininkoğuşunda düşünmenin suç olduğunu - amcam neden burada - düşündüğü için bu ne demekti ..
ne kadar da başka başka hayatlara sahibiz kimisi bakmaya çalışıyor şimdi duvarın sahip olduğu tavana yakın pencereden gökyüzüne kimisi hiç zorlanmıyor gökyüzünü görmekte onu görmesi..
Hep giriyor birileri bir yerlere yürüyor insanlar gözlerimin izlediğidi üçüncü kattaki pencereden seyrimde elleri dolu ya da boş ne alabilmiş ya da ne alamamış insanlar arabalar..
henüz altı yedi yaşlarında bir erkek çocuğu yanında annesi, eli tutmuş sımsıkı meraklı gözlerle bakıyor etrafına anlamaya çalışıyor içinde olduğu cinayeti kalmış panzer altında kar..
karanlıklar aydınlığa döndüğünde çıkar meydana sakladığı şeyler var senden bile gizlediği sessizce gelir izler bilir herşeyini saklar senden seninde bildiklerini yanıldığında sen an..
al kalemi eline bir de kağıt hadi başla şimdi cinayetin resmini çizmeye sahi çizebilir misin sustun ya hani sen sustunda işittin mi sanki sahi işitmek içi mi sustun göz ..
sanat sanatı çağırıyor elimde kalem önümde defter çay demini aldı ocakta koy iki bardak otur karşıma zorluyor ürkek düşünceler kalemin karasına inat renkli görüşleri ü..
Yazmak en güzel eylemdir... İstanbul ..
