Arap ülkelerine yaptığım seyahatlerimin en keyifli yanı, toplantıların nispeten daha serin olan sabah saatlerinde yapılması ve öğleden sonraların da bana kalmasıdır. Otele döner, en rahat..
Hayatımın en güzel, en anlamlı günleriydi. Yaşam binamın temelini attım orada. O sağlam temelin üzerine çıktım katları. Ben orada büyüdüm, orada olgunlaştım. Hayatı orada öğrenmeye başladım. İnsan ..
Berbat bir gündü. Sabah duşunu yol kenarındaki su birikintisiyle yaptı. Herkesin aksine, o teşekkür etti duşlamadan sorumlu kamyonete! Uzun zamandır yaşam uyumsuz insanlara karşı bu yönte..
Mart da bir türlü gelmedi diye hayıflandığım soğuk bir şubat günüydü. Yağmur da iki gündür aralıksız yağıyordu. Şimdilerde Metrobüs Söğütlüçeşme durağının bulunduğu yere inen bir merdiven..
Yaşıtları gibi o da koşmaya, zıplamaya bayılıyordu. Annesiyle babasının biriciğiydi Duru. Ara sıra camdan aşağıya bakardı annesi. Yavrusuna bir şey olmasından korkardı. Duru da el sallardı annesine..
Ne güzel bloglar yazdık, ne muhteşem dostluklar kurduk; onlar kaldı baki... ..