.... Hepimizin bildiği gibi geride kalan zaman, olmuştur ve içerisinde bulunduğumuz an, oluyordur. Ama ne olmuşu ne de olanı, olacak olanı sevdiğimiz kadar sevemeyiz. Hayallerin en büyüğü, hedefler..
Hey! Geldin mi? Ben yerimdeyim. Bakışları biraz soğuk ve nemliydi. Önemliydi tabi! Gülümseyiversin, biraz gülmeliyiz, sevişmek için. Öyle bir şey ya da herhangi bir şey. V..
Dibine vurduk hayatın. Şılap diye değil, böyle ağırdan ağırdan... Tekrar yüzeye çıkmak umurumuzda değil, nefes alabildiğimiz sürece tabi. Sanıldığı gibi güçsüz ve inançsız değiliz..
Her yeni bir başlangıç; bir önceki sonun şahidiydi. Ve her yeni bir son; diğer başlangıcın nedeniydi. Kaçınılmaz son "son" gelene kadar. Efendim? Ne diyorsunuz? Öyle miydi?
Donnie'nin cenazesinde dikkatimi yalnızca bir kişi çekiyordu. Gustavo.. O da en az Donnie kadar tuhaf bir adamdı, en azından öyle görünüyordu. Yanına yaklaştım, baş sağlığı diledim, kendimi tan..
Hastalıklıyım. Yaşadığım şehir gibi. Evim gibi, oturduğum sandalye gibi, yastığımın her iki yüzü gibi hastalıklıyım. Sarardı cümlelerim, küflendi günüm, cılız hayaller kaldı avuçlar..
Kitabın ortasından bir gün geçireceğini anladığında banyoda yüzünü yıkıyordu Donnie. Bugünü dünden ayıran bir şeyler olduğu her ne kadar bariz olsa da görmemezlikten geliyor ve yarına en kest..
Merhabalar, ben onun ikinci kişiliği. Kendisi 27 yaşında. Bilgisayar programcılığı ve sosyoloji e..