Senin en çok baharlarını sevdim. Akşama doğru gidilen kır kahvesi sevecenliğini. Soluğuna karışan mevsim rüzgarları titreyen sesinde dağılan sözcükleri bir bir toplarken, cümle için var olmak hiç de ..
Ne çok yaşlı ne de çok gencim artık.Ne kendim ne de bir başkası. Bildiklerimi de bilmiyorum bilmediklerimi de. Yaşamakta olduğum yer gibiyim.Havası ağır kebap kokulu bir pavyon arabeski yü..
Kırılan bir aynanın dağılan her parçası yaşamı farklı bir açıyla görür. Hiçbiri ve her biri. Uzaklaş..