hızla çek tut kopart kabuğunu kabuğunu tut hızla çek kopart iyileştirme sakın sakın i y i l e ş t i r m e kanar k a n a s ı n b..
öpüşürken, dudaklarının yarasından, dilimin ağrılarına konaklayan göçebe çadırları; çok şükür... bulut var su var gök var. avuçlarımla yamarım ..
Bir sabah erkenden sıkı sıkı soyunup uyudum. Kıştı çünkü ve kar beni çağırıyordu. Parmak uçlarıma basarak. uyanıklara görünmeden dışarıya girdim. Yola revan olduk. Kar ve ben.. Buzlu gülleri geçtik..
Yalnızlık paylaşılmaz da, birden fazla parçası olur.. Ama; toplandıkça bir türlü bir etmeyen. O; zaman. işte O yalnızlık; bir i bulmaya çalışma.
Sessizce. İçimden. Öylesine. Sıradan. Göz ucuyla ... okuduğum tabelaları, sesinden okumuşum. Yanında. Şimdi. Sen yoksun...
parmaklarımın ucunda, dilimin kökünde birikiyor zaman. çukurunda çürüyen su... bahçeye örülü kapı ey ahmak gürültü ben hala ısınırım iki parmağının arasın..
Sırtına bindim gecenin avurtlarımda çalkalanan şarap dilimde gezinen göz. gez göz gör ali. öl kendin olarak sevin ve kendi zamanına eski ..
söyle, ey kendini beğenmiş yalnızlık hangi uçurum doyurur iştahını tutun bu denize acı tan... boyalı çocuk uykularıma dökülür gün boyu avuç avuç biriktird..
şimdi, ağırlığımı, ağrılarımı artırıyor düş ektiğim bahardan artakalan. yağmur sonrası cama kırılan kadının bıraktığı buğuyla daldığım serin uykular, uykularında kaybo..
Yokuşuna eksilen su Bil. Gövdeni bıraktığın yüzeydir ağrı. Üzerine kapatılan ses Aç da Bak ! Susabilseydin eğer; sesinden tutuşanı ko..