- Kategori
- Öykü
Kardan uyku yap Ali

Bir sabah erkenden sıkı sıkı soyunup uyudum. Kıştı çünkü ve kar beni çağırıyordu. Parmak uçlarıma basarak. uyanıklara görünmeden dışarıya girdim. Yola revan olduk. Kar ve ben.. Buzlu gülleri geçtik. Beyazlara sürtünerek, uçurumlardan kaydırarak soluğumuzu. orman şarkılarında soğutarak avuçlarımızı buzlu sofralarına konuk olduk. Hava kararmak üzereyken jilet gibi keskin kayalıklardan bin parçaya bölerek uykularımızı, içerilere sarı. sıcak. solgun ışıkla mırıldanan. kapısız ama açık. buzdan pencereli bir kulübenin önünde bulduk kendimizi. Kar ve ben. 'Soluklanalım' dedi kar. 'Hadi sokulalım şu buzdan pencereden dışarıya.'. Kayarak dışarıya girdik. Kayadan buzlu bir oturakta bir eliyle kucağındaki kediyi okşayan. ötekisiyle önündeki buz yığınına uzatıp biraz olsun donmaya çalışan; kafasını oynatmadan 'gel Hasan gel ben de seni bekliyordum gel.' Yanlarına yürüdüm. Şaşkınlığımı göstermek için dönüp kara bakacaktım ki açık pencereden dışarıya girip.gittiğini anladım. Birkaç adım attım. Elimi uzatıp omzuna dokundum. Ağır ağır dönüp ayağa kalktı kediyi avuçlarının içine alıp yere bırakmadan.' İyi ki geldin Hasan biraz daha gecikseydin sensiz donuyordum 'dedi Ali. Dışarıya girdik Kar bizi bekliyordu.