Mavi–yeşil sıcak bir nisan günü kız kulesine bakan bir tepede doğdum ben de. Doğar doğmaz seyrettim tepeden İstanbul’u… Bu nedenle hem nisanları severim, hem İstanbul’u. Annem beşiğimi salladı, ben ağaçları gözlerimde… Gökyüzü ilk arkadaşımdı birlikte oyunlar oynadığım, sonra yeri keşfettim seksekle… Ve okul günlerim başladı. Ve devam etti Maçka sokaklarında…7 yıl geçirdim Nişantaşı'nda sürgün yeri okulum… Bu yüzden sevmem ben Nişantaşı’nı… Bir manastır’a kapatılan gençliğim… Küçük bir şehirde devam etti yolculuğum. Denizden yoksun balıklara esir düşmüş… O küçük şehirde kaldı boynum bükük… Balıkları severim bu nedenle esir düşmüş bir şehirden bana kalan emanetleriyle. Kıssadan hisse ben buyum işte...