Oldum olası sevdim yazmayı, sanki düşünceler, duygular somutlaştı yazınca, daha net anladım herşeyi.. Öyle ki; alışveriş listelerinden, hayatımda ne yapmalıyım listelerine, bu işi kabul edeyim mi avantaj- dezavantaj tablolarından, sevdiğimle sonumuz ne olacak akış diyagramlarına... Mühendisim bundan mıdır nedir? Yoksa çok duygusalım somutlaştırmazsam bir şekilde boğulurum sanki içinde, ondan mı? İstanbul'da yaşıyorum, üstelik tekstil sektöründe çalışıp, böyle koşturmacalı ve stresli bir hayatta, arada bir kenara çekilip durmak istiyorum. Çocukken, rahatça "eh ortayaşlı işte" dediğim yaşa, "yok canım ortayaş olur mu hiç 35" diyorum:)