A Milli Takımı "Ampute Milli Takım" Gibi Yapmak İçin...

A Milli Takım, İzlanda yenilgisinden sonra kupaya veda etti... Bırakalım, İzlandanın bizim orta boy bir şehrimiz kadar nüfusu olan bir ülke olduğunu, futbolcuların amatörlüğünü veya aldıkları paraları...

Bunları Türk Milli Takımı ile kıyaslamak bile abes... Her konuda fark o kadar büyük ki... Ama önemli olan bu farklar değil, maçın sonunda oluşan fark: O da bizim aleyhimize 3-0'lık fark oldu.

Milli Takım bu yenilgiden sonra kıyasıya eleştiriliyor elbette... O kadar para alan bizim kodaman futbolcular, sahaya "amatör ruh" yansıtamadıkları için İzlanda'ya boyun eğdiler.

Maç sonrası tutumları da pek hoş olmadı... Böyle bir mağlubiyetin sıkıntısıın yaşamaktan uzak görüntüler verdiler... Özellikle Arda'nın sırıtması milletin canını sıktı.

Buna karşılık bir de Ampute Milli Takımımız var... Onlar da Avrupa kupasında mücadele ediyorlar... Ama onların mücadalesi gerçekten tüm varlığını ortaya koyan bir mücadele....

Elbette bunun karşılığı da başarıdan başarıya koşmak oldu Ampute milliler için... Şimdi Ampute millilerimiz finale kaldı ve finalde İngilizleri de yendik mi, inşallah, şampiyonuz!

Şimdi, şunu düşünelim: Neden A Milli Takım düzeyinde başarı yokken, Ampute takımımız başarılı oluyor?

Türkiye'nin futbol ilgilileri bu durumu masaya yatırıp adamakıllı tartışmalıdır... A Millileri de Ampute takımdaki gençlerimiz gibi "engelli" yapamayacağımıza göre, başka bir şeyler yapmalıyız!

Benim kanaatim şu: Fiziki olarak profesyonelleştirdiğiniz ekibiniz, özellikle milli maçlarda mutlaka "amatör ruh" taşımalı... Yani bedeniniz profesyonel ama ruhunuz amatör olamalı!

Eğer, ruh gerçekten amatör heyecanı taşıyorsa, beden kendisinden beklenmeyecek güç ve beceri sahibi olabiliyor... Amma tersi oluyorsa, bu sefer aynı beden yapabileceklerini bile yap/a/mıyor!

Ne demek istiyorum?

Şunu demek istiyorum: Bizim A Millilerimizin başarızlıklarına parelel olarak Ampute takımımızın başarısı aslında, Allahın bize düşünmemiz için verdiği bir lütuf!... Aklın varsa, gerçeği gör!

Gerçek "ruh"tur, beden değil... Her ne kadar, futbol ayaklarla, bacaklarla oynanıyor, arada bir kafa da işe karışıyorsa da, bunların işleyisi "ruh"a bağlı...

Bunun en güzel örneğini de Ampute takımımızdaki çocuklarımız veriyor... Eli, ayağı yerinde A Millilerin neyinin eksik olduğunu da çok güzel anlatıyorlar... Elbette anlayana!

Ampute Milllerimize İngiltere karşısında başarılar diliyorum... Onlar bizim, ayak gücümüz, bacak gücümüz kafa gücümüz....Amma ille de ruh gücümüzdür!

Allah yar ve yardımcıları olsun!

AMİN!..