AB’ye üye ülkelerin ekonomik ve parasal birliğe katılabilmelerini, Maastricht Kriterleri belirler

Bundan önceki yazımızda, Kopenhag Kriterleri ile, AB'ne tam üyelik için konulan koşullara değinmiştik.

Bu yazımız la da, bir başka kriter olan Maastricht kriterlerinden , yani üye ülkelerin Ekonomik ve Parasal Birlik içerisinde bulunabilmelerinin koşullarından söz etmekteyiz.

MAASTRICHT KRİTERLERİ NELERDİR..?

Maastricht kriterleri, AB’ye üye ülkelerin Ekonomik ve Parasal Birliğe katılabilmeleri için gerekli şartları, Kopenhag kriterleri ise AB’ye tam üyelik koşullarının esaslarını belirlemektedir.

9-10 Aralık 1991 tarihinde imzalanarak 1 Ocak 1993'de yürürlüğe giren Maastricht Anlaşması’nda Ekonomik ve Parasal Birliğin (EPB) aşamaları, bu süreçte izlenecek ekonomik ve parasal politikalar ile bunların gerektirdiği kurumsal değişiklikler ayrıntılı olarak düzenlenmiş durumdadır.

Bu düzenleme çerçevesinde, Ekonomik ve Parasal Birliğin (EPB)'nin son aşamasına geçiş öncesinde, üye ülke ekonomileri arasındaki farklılıkların giderilebilmesini teminen bazı makro büyüklükler açısından yakınlaşma kriterleri tespit edildi ve bunlara uyulmaması durumunda yaptırımlar belirlenmiştir.

Maastricht Kriterlerine göre;

Toplulukta en düşük enflasyona sahip (en iyi performans gösteren) üç ülkenin yıllık enflasyon oranları ortalaması ile, ilgili üye ülke enflasyon oranı arasındaki fark 1, 5 puanı geçmemelidir. Üye ülke devlet borçlarının GSYİH’sına oranı %60’ı geçmemelidir. Üye ülke bütçe açığının GSYİH’sına oranı %3’ü geçmemelidir. Herhangi bir üye ülkede uygulanan uzun vadeli faiz oranları 12 aylık dönem itibariyle, fiyat istikrarı alanında en iyi performans gösteren 3 ülkenin faiz oranını 2 puandan fazla aşmayacaktır. Son 2 yıl itibariyle üye ülke parası diğer bir üye ülke parası karşısında devalüe edilmiş olmamalıdır.

Bunlarda, AB. ütopik yolculuğunun bir başka kritasyonudur.