Acemi Boyacı

Beyazdı bulutların rengi
Maviye boyadım beyazı
Mavileşti şimdi beyaz
Ben ve fırçam
Olduk iki haylaz

Bak hele
Şimdi o da ne
Henüz boya kurumadan
Bak başıma gelene

Gökyüzü kızdı bana
Dedi
Sorarım bunu sana

Al bana
Vur bana
Çal bana !

Şimşekler çakıyor
Kıvılcımlar akıyor
Ateş püskürtüyor habire
Yıldırım düştü düşecek
Yüksek bir yere

Gök gürül gürül
Gürlemekte
Yukarıdan tepeme
Gökyüzü çökmekte

Hayırdır inşaallah !

Durduk yerde
Birdenbire
Gök neden kudurdu
Ne sustu
Ne duruldu

Bu öfke bu hiddet
Banaymış meğer
Tüm şiddet

Boyadığım o şey
Gökyüzünün
Bulutuymuş meğer !

Boyar mıydım hiç
Bulutu maviye
Bilseydim eğer

Şimdi elimle silip
Gökyüzünün
Mavi boyasını
Çizip de bulutun
Yeniden aynısını
Beyaza boyayacağım

Bir daha ben
Beyazı anlamadan
Boyar mıyım gökyüzünü ?
Bulutu tanımadan

Acemilik işte! !

Elimin boyası ile
Karıştım usta işine
Gökyüzünü öfkelendirip de
Düşürdüm peşime

Muzaffer Yıldırım