Açığa vurulan sır

Tanıştığımızda gökkubbe ağlıyordu

Damla damla rahmet saçıyordu

Hüznüyle kalplerimizi dağlıyordu

Belkide ayrılığı seziyordu

Neşeler açığa vurulan sırla kavruldu

Gönül dostumu tam buldum derken

O dertlerine kendimi hazırlarken

Gençliğimi bu yolda uğurlarken

Erken başladım herhalde bu işe ben

Neşeler açığa vurulan sırla kavruldu

Bu Aslı, Şirin, Leyla aşkı değil

MEVLANA’nın ŞEMS’e verdiği meyil

Talebelerin paydosu beklediği gibi

Umutla damarlarda dolaşan zil

Neşeler açığa vurulan sırla kavruldu

Kula kul olmayan gönül dostları

Yeter bir birbirine mutlu bakışları

Bu umutla sarılır yaraları

Belkide kalubelada bir kesildi karınları

Neşeler açığa vurulan sırla kavruldu

Kederde olsa isyan etmem kadere

Yine seveceğim olsamda biçare

Sevap istemeye gelirse mahşerde

Sevaplarımı alsın gitsemde cehenneme

Neşeler açığa vurulan sırla kavruldu

Şiir:Gökhan Er
(3 Eylül-1995)