Ada bebek dünyaya geldi

Ada bebek,  22 Aralık  2011 tarihinde dünyaya geldi.... Duygularımı ifade etmek çok zor ..

Zor geçen hamilelik sürecinden sonra onu ilk gördüğüm anı hiç unutamam yaşadığım heyecanı..

Hamileliğimin ilk altı ayı bebeğime birşey olacak korkusuyla geçirdim; 6. ay şeker hastası olduğum ortaya çıktı, şekerimi diyetle düşürmeye çalıştık olmayınca insülin kullanmaya başladım son üç ayı çok daha kabus geçti sağ bacağımda variz oluşumu ve damarlarda genişleme kan akışında yavaşlama, son bir ay bacağım çok kötü şişmeye başladı kızarıklık ve kaşıntı bacak üçgen olmuştu. Öleceğimi düşünmeye başladım doktorum kötü bir sonuç çıkarsa testlerde doğumu yapamayacağını söyledi fakülteye gitmem gerekiyordu. Normal doğumu çoktan unut demişti zaten. Sezaryan...

Psikolojik olarak bir içe kapanıklık başladı, sadece kitap okuyordum ve uykusuzluk cabası. Özellikle şeker, çok etkiledi psikolojimi zor bir süreçti.

Tüm anne adaylarına kitap okumalarını tavsiye ederim....

22 ARALIK 2011

Eşim ve ben sabaha kadar uyuyamadık, çantaları hazırladım son kontrollerimi yaptım. Sabah uyandım ve dua kitabına sarıldım endişeliydim. Her ne kadar fakültede de kontrollerim yapılmış olsa da endişeliydim.

Sabah 8:30 arabaya bindik, hastane yolu hiç bu kadar uzun gelmemişti bana. Saat 9:00 hastanedeyiz arkadaşlar geldiler odama yerleşme sürecim uzun sürdü. Gayet sakindim son kontrollerden geçmeye başladım önce dahiliye, Funda hanım' a biraz konuştuk heyecanlıydı ben gayet sakin hastanede dolaşıyorum yerimde duramıyorum herkes bana bakıyor, karnım o kadar büyük ki ikiz mi? diye soranlar  oluyor :) saat 10:30 kalp damar Canan hanım bekliyorum karşımda bir kadın oturuyor doğum ne  zaman? diye sordu bende birazdan dedim kadın şaşırdı biraz sonra doğum yapacak biri için çok sakindim, doğum sancısı nasıl hiç bilmiyorum hiç sancım olmadı hamilelik boyunca. Canan hanım, okey dedi sıkıntılı bir durum yok ameliyat sırasında yapılması gerekenleri bildirdi.

Saat 11:30 odama yerleştim, ölçümler şeker, tansiyon bu arada eşim kameraya  çekiyor beni hemşireler geldiler uzun bir sedye ameliyathane kıyafetlerimi giydim. Başıma bone hepsi yeşil hala sakinim, herkes peşimden geliyor eşim benimle aynı asansörde elimi hiç bırakmadı ameliyathaneye girene kadar bir ara babama baktım gözleri dolmuştu o an heyecanlandım ve gülmeye davam ettim, el salladım herkese annem aklıma geldi hastaneye sağ girip nasıl ölü çıkışı geldi gözümün önüne.

Ve işte o an ameliyathane, ameliyat ekibi seri halindeler küçük bir oda çok ışık ve çok soğuk ; Epidural yapılacak hala sakinim korkuyorum anestezi uzmanı bayan sahbet etmeye başladık bir de tansiyonumu sürekli kontrol eden çocuğu unutmuyorum. Hiç diğerlerini hatırlamıyorum sadece sesler var bir de arada gelip geçenler oluyor garip bakışlar bir an aklıma Melekler Şehri filmi geldi ve acaba hangisi azrail? diye düşünmeye başladım :) kalkıp oturdum, anestezici iğne yapacak iğneden çok korkuyorum canım acıyacak mı? dedim hayır dedi soğukça birşey hissedeceksin, derin nefes aldım ve dua okumaya başladım sesli bir şekilde en korktuğum andı ve evt canım acımadı soğuk birşeyler hissettim tekrar uzandım yavaş yavaş uyuşukluğumu hissetmeye başladım, belden aşagısını hissetmiyordum artık ... ve kapı açıldı birisi türkü söylüyor bu doktorum komik adam, Ertan bey göz göze geldik, baktı gülümsedim el salladım anladı çok sakinim ve çok hızlılar hemen teşkilatlandılar ben şu soruyu sordum Ertan bey canım acıyacak mı  kesilirken hissedecek miyim? cevap hissetmek mi ben seni çoktan biçtim bile :) bekliyorum bir bayan sesi, bebeği çıkartırken karnını ittiricem ve bunu hissedeceksin korkma... gözlerini hatırlıyorum bayanın. Anestezi uzmanı başucumda bir de tansiyonumu kontrol eden çocuk, çıkartıyorlar mı anestezici birazdan şu an ulaşmaya çalışıyorlar, biraz sonra tekrar soruyorum çıkardılar mı görmek istiyorum? sesi geliyor dedi çok uzak net duyamıyorum ve karnıma baskıları hissettim ve sesler geliyor hay maşallah kaç kilo bu maşallah, maşallah çok güzel bebeğim gözlerim dolmaya başladı çok heyecanlandım, o an onun sesini duyduğumda çok heyecanlandım hiç ağlamıyordu, çok sakin sesler çıkartıyordu anestezi uzmanı bebeği anneye gösterelim,  ve o an onunla gözgöze geldik annem çok tatlıydı bol saçlı 4,5 kilo çekik gözler şişko bişey sarıp sarmalayıp götürdüler ....... ben dikilmeye başladım 12:00 doğuma giriş saatim 12:15 bebeğimin çıkış saati ; bir ses o kadar güzel diktik ki ip gibi bile değil tansiyonum çıkmaya başladı, çok şişddetli bir mide bulantısı ve titriyorum zangır zangır doktor sakin ol sakin ol ölüyorum sandım, o an seruma bir iğne yaptılar tansiyonum yavaş yavaş düşmeye başladı 12:30 ameliyathaneden çıkış saatim. Kapının önünde eşim, babam ve diğerleri ben el sallıyorum girerken olduğu gibi eşimin yüzündeki endişeli bakış yüzünü tebessüme bıraktı. Odama çıkardılar ve diğerleri gelmişlerdi çok kalabalıktı, Ada ağlıyordu kucağıma verdiler sustu ona sarılmak kavuşmak, onu koklamak tüm çektiğim sıkıntıları unutturu. Herkes fotoğrafımızı çekiyordu eşim de kamera.... mutlu an, Ada çok sağlıklı bir bebek ve çok mutlu bir bebek ne de olsa o bir aşk bebeği ... şu an iki aylık gülücükler saçıyor....

Allah herkese bu mutluluğu tattırsın.... sağlıkla kalın.