Ada sakinliği

Yabancı yere gelmişliğin garip tedirginliği yüzüne yansıyordu. Bir yerlerden tanıdık bir sima arıyordu sanki, el sallayan bir kadın görse işte ben geldim diyecek kadar masumdu adımları.

Rıhtımdan ilerleyen adımları karşısındaki masada daha kendini bulacağı hissine kapılmasına sebep  oldu.

Sessiz sakindi masadaki duruşu

Kahve fincanı ve kitabın ya enliğine izin vardı

Çocukluktan kalma çikolata ile ısıttı yüreğini

Rüzgarın sesini  ve kedinin mırıltısını duyumsuyordu kulaklarında

Yalnızlığına eşlik etmelerine izin verdi

Hadi buyurun der gibi göz göze geldiler

Bir sen anlat, bir ben

Kalplerimize dönelim sessizce

Kalkarken bir gülümseme yerleşti yüzüne

Anılarına selam çakarak sessiz adımlarla

Geldiği istikamete rıhtımdan vapura ulaştı.

Yüreği daha sıcaktı geldiği andan

Farkında bile değildi anı biriktirmişti

Kocaman gülümsüyordu …