Adaletli olmadığını anlayalı yıllar oluyor ve insan bunu anlayana kadar kendi toprağına acı vererek

Hayat çok garip aslında… Bazen nedensiz çok keyifli… Bazen nedensiz demek yalan olur nedenleriyle çok keyifsiz.. Bazen başa çıkılabilir geliyor gözüme bazen altından kalkılamaz, bilemiyorum..

Korku ve endişenin anlamsız olduğunu biliyorum ama insan yine de korkuyor, yalnızca korkusuz olduklarını söyleyenler bu duygularını tolere edebilenler oluyor. Duygular, duygular, duygular... Duygulardan kaçılmıyor sadece onları kontrol altına almayı öğrenmek yararlı oluyor..

Bazen öyle anlar oluyor ki, yaşam bana çok anlamlı geliyor, başarının bir adım uzağındaymışım gibi, elimi uzatsam yakalayacakmışım gibi bir heves beliriyor içimde, bazen de her şey sorgulanıyor beynimde, nedir bu diyorum hayat bu mu diyorum… Hayat çok garip ve hiç adaletli değil..

Adaletli olmadığını anlayalı yıllar oluyor ve insan bunu anlayana kadar kendi toprağına acı vererek büyüyen ağaçlar gibi kök salıyor hayata ve acı çekiyor sonrasında ise anlıyor, sonrasında ise daha duyarlı daha vakur ve daha yalnız oluyor…

Ve daha milyonlarca yeni fidan, genç, bebek kim varsa bunu anlayacaklar anlamak için acı çekecekler bazıları yaşamın ucundan sıyıracak kendini bazısı karanlığa gidecek istemeden de olsa.. Tüm gençlik için korkuyorum çünkü dünya artık onların masumiyetlerini yeşertmelerine imkan vermiyor ve dünya gün geçtikçe çoğalıyor... Çoğaldıkça da bozuluyor. Bozuldukça da insanlar daha çok yaşayacaklarını sanarak yanılıyorlar ve en kötüsü doğrusunun da bu olduğunu sanıyorlar..

Her insanın dünyası kendi içinde deniliyor ya, bazen dünyamı bulamıyorum bazen ise hissediyorum ruhumun tüm inceliklerinde... İstediğim nedir bu sorunun cevabı için çok çalıştım, çalışmaya da devam ediyorum ama üzülüyorum da bir taraftan, bunun için de mutluyum çünkü etrafında olup biteni içtenliğiyle özümseyip sağduyu ile davranan insanlar o kadar az ki…

Bazı cevaplarımı yaşadıkça öğreneceğim. Şakir Eczacıbaşının bir sözü var... ”Okullar yüzünden eğitimim yarım kaldı..” demiş, ne kadar da güzel demiş..

Şimdilerde ise gideceğim yerde yarım kalana devam edeceğim, öngörü ile, ruh ile, düşünceyle, hayalle, inançla, sanatla, rönesansla, ilhamla, kalbimle ve aşkla…

Sevgiyle ve aşkla kalın..