Adamlar ve adamcıklar

Adam,

Gece mesaisinden gelmiş,

Çok yorgundur

Kapısının önünde,

Oynayan çocuklardan

Uyuyamaz.

Penceresinden kafasını uzatır:                                                                                                                                “çocuklar hışşt”.

Adam,

Bahçesinde,

Yeni yeşermeye başlayan

Salatalara, zerzevata

Dadanan kuşlara

Elinde ne varsa

Öfkeyle fırlatır:

“Kışşt”.

Adam,

Deniz manzaralı evinin balkonunda;

Faizlerinden gelen

İyi haberle,

Zevkle yudumlarken viskisini:

Aniden karşısında görür Azrail’i.

Ve filmin bittiğini de anlar.

Verirken canını,

Adamın son sözü olur

“Vay be puşt”…                 (12 Aralık 2010 -8.şiir kitabımdan)