Adapazar' lı bir çobandan hayat üzerine yorumlar-2.Bölüm

Çoban Ahmet konuşmaya devam ediyor:

* Abi etrafın halini görüyorsun. Her yer pislik içinde, her yerde içki şişeleri, pet şişeler, çöpler. Oysa gördüğün gibi burası çok güzel bir yer ama bunun değerini bilen yok maalesef.

-Evet gerçekten bayağı çok çöp var etrafta.

*Abim eskiden buralar böyle değildi. Bu alanlar tam bir piknik alanlarıydı. Aileler haftasonları sabahın erken vakitleri gelir, geç vakite kadar buralarda kalırlardı. Ancak artık bu yerler maalesef aile yeri değil, fuhuş yerleri oldu.

-Nasıl yani?

* Öyle abi, biz hep buralardayız. Çiftliklerimiz buraya çok yakın, sürüyü otlatmak için hep buralardayız. Neler gördük, neler. Kaç defa buraya fuhuş için gelenlerle başımız belaya girdi. Bu kişiler bizleri onları rahatsız etmekle suçladılar. Oysa biz burada sürekli kalanlarız, gelip bizi rahatsız eden asıl onlardı.

* Hele bir seferinde fuhuş için gelen birisiyle başımız belaya girmişti. Polis falan geldi. Anlayacağın karakolluk olduk. Polis araçta bizden davacı olmaması istiyordu. Oysa ona ne ki? O sadece görevini yapmalı. Ben haksızlığa uğramışım, davacı olmalıyım ki, buraya bir daha bu amaçla gelmesinler. Hatta bir polisin söylediği garip bir söz var. Abi aynen şöyle dedi:

" Alan da memnun, satan da, sana ne oluyor?"

Ben dayanamayıp ekliyorum:

-İyi o zaman, uyuşturucu satışında da alan ve satan memnun. O halde polis ona da müdahale etmesin.

* Evet abim doğru söylüyorsun. Bana ne kardeşim git kiminle ne yaparsan yap, ama gelip benim koyun güttüğüm alanda bunu yapma.

Ahmet asıl bombası sonradan patlatıyor:

* Abi karakolda polislerden birinin az önceki olaydaki or..punun telefon numarasını alıp:

" Ben seni sonra bulurum" dediğini bizim arkadaşlar duymuşlar. Düşün artık gayrısını.

Çoban Ahmet anlattıkça anlatıyor. O anlattıkça benim şaşkınlığım biraz daha büyüyor. Ancak yaşadığı bu kadar çirkin olaydan sonra ailenin büyüklerinin uyarısını da dikkate alarak:

*Artık hiçbir şeye karışmıyorum abi, kim kime ne yaparsa yapsın. Ben koyunlarımı gütmenin yani ekmek paramın peşindeyim.

Yaklaşık yarım saatlik muhabbet sonunda, bir çobanın bakışlarından:

-Ahlak sistemimizdeki çöküşü,
-Sistemin güvenliğini sağlayan değerli güvenlik mensupları içindeki, bu sisteme yakışmayan kişilerin nasıl tüm polis gücüne zarar verdiğini,
-Toplumumuzun nasıl çevresine duyarsız bir hale geldiğini anlıyorum.

Vedalaşıp giderken Çoban Ahmet' in samimiyeti tokolaşmasına bile etki ediyor. Elimi sıkıca sıkarım:

*Güle güle sayın abim..

diyor.

Hoşcakalın..!