Adın İzmir'se

Eylülde İzmir…  Adın İzmir’se…

Birçok sonbahar bilirim, birçok kentte yaşanan

Ben İzmir’in sonbaharını şöyle bilirim;

Yazdan tam anlamıyla yaşanmamış sevgilerin,  

Yeniden serpildiği,

Gönüllerinde yangın olanların sönsün diye

Sevgilerini sergilediği,

Kavrulmuş çiçeklerin yeniden baş verdiği,

Sarsın diye sarmaşıkların,  begonvillerin telaşlarını,

Mis kokulu beyaz yaseminlerin, narin hanımelilerle,

Bir bahçeden diğerine yarışlarını,

Güllerin goncalarını, az ama daha bir özenle sunduklarını,

Ağaçların yapraklarını bir taraftan dökmeye hazırlanırken, Yeşerdiklerini,

Çimenlerin yağmurla gelen coşkusunu,

Ve sevildikçe çıkardıkları yeşilin kokusunu,

Velhasıl sarının yeşile çalan sevdasında inlerim…

Kuşların göçmeyip, yuva yaptıkları,

“Denizlerin haylaz çocukları” martıların bereket bulup,

Maviyi beyaza boyadıklarını,

Barınağı dolduran kayıkların heyecanlı motor seslerinde,

Ekmek için balıkçıların gayretlerini,

Daha çok, balıkların  “bizi bırak” diye ağlarda çırpınışlarını,

Denizin sevinçli çağırısını “yağmur” için artırdığında,

Avuçlarıma doldurmadan yüreğimi serinlettiğini hisseder,

Şükürler ederim  nimetleri için..İzmir için…

Mis kokulu baharlarını bilirim,

Ben öyle bilirim. Serçeler kaçmaz!  Sevgiyle yaklaşır..

Zaten evlerin balkonlarına misafir kumrular,

avuçlara konarlar..

Güvercinler, sevdikleri için huşu içinde, kendi etrafında,

İzmir’de olmanın gururuyla, kabararak  dönerler…

Kara bulutlar gelse de,  Çataldağı’na, Teleferik Sırtları’na,

Şöyle bir yaslanır, dinlenir,   biraz daha serinletip,   geçerler.

Üzülmesi zeytinciler, üzümcüler…

Güneş hep dosttur bu mevsim.

Sevgiyi artırır..

Bazen üşütür gibi yapar, sevgiliyi sevgiliye sarar, sardırır.

Rüzgar yanılıp da çok kuvvetlice esse birkaç gün,

Sonra mandalina, portakal, limon çiçeği kokulu lodos olur,

Af diler O’nun yerine çisil çisil yağan yağmur.

Ve toprak kokusu körfezin üstünü örtercesine yayılır…

İşte benim sonbaharım,

İzmir’in baharı ve baştacım eylül

O eylül ki rahat nefes aldığım,

İçimdeki telaşı yendiğim,

Güzellikleri daha da güzel gördüğüm

Ve aylarca özlediğim, uykusuz yaz gecelerinin aksine

Rüyalarımı süsleyen, şimdi o ve…

Unutmadım sakın kıskanma!

En çok sevdiğim sen,

Eğer adın İzmir’se …

Cihangir Ekmekçi