Adsız sevda

ilk yaz, şarap gibi günbatımı

acaba gördü mü iç çekmelerimi

anlaşılmaz değişim

kahkahalar ve hüzün.

seçemiyorum,

içimdeki ayrıntıları

sığ ilişkilerde belirsizliği.

başkalarından farklı sevdi,

kaynağından çıkan su damlası gibi

düzlüğe dağılan.

kardelen bakışlarıydı, sevdaya dönüştüren.

ağzındaki ıslaklığı bilmeden,

yerleşti,

parça parça göğüs aralarıma.

adsız bir sevdanın özgü diliyle

şairsin sen dediğinde sevdim.

yazdıklarım kıyısında aşkın

bu kentin sokaklarını hiç bilmedim.

ahşap eski bina gibi geçmişi

zamanın işgali altında yaşlanan

eğik boynunu yine de,

karanlıklara yağan beyaz aydınlığını

sevdim.

baştan konuşayım ışığın tenhalığını

nicedir durgun sesi geleceğin

ama aklım, direnmem yenileşir.

tutkulu yürüyüşte ırmaklar

eskitilmiş güncenin kararmış sayfalarında

hani sorsa tenlerimiz sorgusunda

soğuktan intihar balıklar

düşecek ağlara.

biz, bu aşk sokağının neresindeyiz

hangi, levhada yer bulur seninle özdeşleşen

buruk aşk, kökleri kavuşmayan.

bütün geçmişler keşke kırmızı olsa

sana veda edişimde .