Ağladığımı kimseye söyleme anne

Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni güçlü biliyor
Onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor
Ben aslında gülerek geçirdiğim her günün akşamı evde
ağlarken,
Onlar benim içimin sızladığını, yüreğimin yandığını bilmiyor...

Ağladığımı kimeseye söyleme anne
Onlar beni kral belliyor
Onlar beni kızdım mı dünyayı yakacak insa biliyor...
Ben aslında onun gözlerine bakmaya bile kıyamazken,
Onlar benin biri uğruna üzüleceğimi tahmin bile etmiyor...

Ağladığımı kimseye söyleme anne...
Onlar beni ağlamaz biliyor...
Onlar beni... üzüldüm mü bulunduğum şehri bulutlar kaplar biliyor...
Ben aslında odama kapanıp sitem duygusuyla bir köşeye sinerken,
Onlar beni hiçbir şeyin sarsacağını akıllarının ucundan bile geçirmiyor...

Ağladığımı kimseye söyleme anne...
Onlar bunu hiç bilmiyor...
Onlar için ben en sağlam köprülerden daha sıkı bağlayımdır hayata...
Ben aslında Ölümle yaşam arasındaki ince çizgide bir o yana bir bu yana giderken,
Onlar hala benim için hayatın büyük bir hayal kırıklığı olduğunu bilmiyor