Ağlama çocuk henüz herşey bitmiş değil

Bu çocuk neden ağlıyor?

Belki tüm insanların bir cevabı olacaktır bu soruya ve olmalıdır da. Ama cevaplar yaşananlardan çıkarılan dersler ve akılda kalanlar değil midir? İşte benim aklıma gelenler de bu yaşananlardan ibaret olacak ve belki az da olsa mesleğim gereği biraz da gelecek nesiller açısından bakılacak.

Bence bu çocuk;

Yitirilen ve gözgöre göre giden değerlerimize insanların artık değer vermeyişine, yaşananlara gösterilmesi gereken saygının yok oluşuna, yazılanlara, söylenenlere verilen kıymetin tuzla buz oluşuna, glecek adına kurulmaya çalışılan dostlukların hiçe sayılmasına, gündelik, anlık isteklere ve olaylara bağlı olarak insanların kırılmasına, güzül geçmesi gereken en küçük zaman dilimlerinin bile pervasızca harcanmasına, doğanın artık hiçe sayılıp kafe köşelerinin mesken tutulmasına, bilmin değil paranın, maddiyatın hüküm ferma olmasına, dünyanın her anlamda yok oluşuna, yaşanacak yerler kalsa bile insani değerlerin yok olup yozlaşmasına, herşeyin artık bireysel, bencilce düşünülüp yaşanmasına ve yaşanılması isteğine, sohbetlerin, muhabbet ortamlarının sanal alemlere bırakılışına, toplumsal değil bireysel yaşantının özendirilmesine, saygının, ahlakın, adaletin, güvenin, dostluğun, sevginin kişisel kıstaslara göre belirlenmesine, hatta en son olarak her şeyin kendini ayarla pozitif ol ve istediklerini elde et felsefesine kaydırılışına ve bunun rağbet görmesine, bana ne herkes kendi hayatını yaşar cümlelerinin baştacı yapılmasına ve bunların da ötesinde geleceğin artık sadece şu an ve burada olmaya odaklanmasına...

Belki mesleğim gereği benim de çok defa şu anı, burayı yaşamak gerek dememe rağmen insanların geçmişin bütün kötü iyi anlarını, ya da yaşanacakların tüm kötü iyi yanlarını hesaba katmamasından dolayıdır bunu eleştirmem aynı daha önceki yazımda da belirttiğim gibi pozitif görmek iyi düşünmek insanı iyi eder ama sadece düşünce buna yetecek mi anlamında şu an eleştirilerim.

En son bir çoğumuzun belkide okumak ya da seyretmek istediği veya okuduğu seyrettiği "Secret" e eleştirim. Bir çok insan artık bunu söylüyor bir kitap okudum hayatım değişti! nasıl bir hayat yaşıyordun ki hemen değişti tüm değerlerini, yaşadıklarını, hayat felsefeni bir anda bir başka insanın söyledikleriyle takas edebildin. Elbette doğru bakış açısı ile bakıldığında iyi yönleri, alınacak bölümleri var ama ye hepsi bir bütün olarak bakıldığında. İste olsun bakın çekim gücü bu secret bu. İşte odaklanıyorum ve her tarafa istediğim bir arabanın ya da beni kötü etkileyen olayın yazısını asıyorum ve birinde olması için birinde de olmaması artık beni etkilememesi için yapıyorum bunu. Sadece odaklanıyorum ve yaşamımı bunlara bağlıyorum sizce acaba arabam olur mu? ve o anılar silinir mi?
Peki neden bu konuya girdik çocuğumuzun neden ağladığını açıklarken,
Çünkü; biz az önce neden ağlıyor kısmında açıkladıklarımızın aynı zamanda sebebi değil miyiz? tüm güzellikleri yok eden bizler değil miyiz?.

Peki bu olumsuzluklara sebep olan insanlar, yaşayan ya da yaşatmaya çalışan insanlar da mutluluğun formülünü kendilerince çekirdek yapının çekim gücünü onlar da kullanmıyorlar mı? Bir yerde bir yanlış yok mu sizce de eğer varsa bunu benim tek başıma söylemem düzeltmem imkansızlıkların imkansızı değil midir? Gelin hep beraber bulalım bunun cevabını çünkü bunun cevabını bulursak sanki çocuğumuzun da yüzü gülecek geleceği temsil eden bu çocuğun yüzünün gülecek olması bizleri de daha da bir olumlu pekiştirecektir.
Sefa ile kalın....
Fotoğraf. www.guzeller.org