Ağlama Türkiye!

Dünya kadar derdin olsa da ağlama Türkiye...… Ezilsen de emeğinle horlansan da var'lığınla, yarınlar senin! Sen her güzel şeye değersin ve er geç sen de güleceksin...

Milyonlarca işsizin olsa da, emeklilerin çile doldursa da, gençlerin sınav kapılarında savrulsa da, ağlama Türkiye…

En büyük şehirlerinin kenar köşesi viran bırakılsa da, kent kasaba hayat saat onda dursa da, ilaç takıdan pahalı olsa da, ağlama…

İnsanların elçiliklerin önünde vize kuyruğundayken, senin ülkenin Avrupa’ya alınacağı masalları anlatılsa da..

Soydaşların ambargo altındayken sana soykırım yamanmaya çalışılsa da, ağlama!

Yoksulluk içinde aç çıplak, uyku diye ölüme yatılsa da ağlama!

Sen fakirleşirken fatura yine sana çıksa da ağlama!

Şehitlerinin saltanatı bir namazlık olsa ve gençlerini dağlardan önce ağalık vursa da ağıt yakma…

Dünya sana, ona Atalarının davrandığı gibi adil davranmasa da, hayıflanma;

‘dost’ kurşunuyla vurulduğun için sakın ha ağlama!

Hayata verdiklerinin karşılığını alamadıysan, dahası, düzenden, tarihten ve gelecekten dışlanmışsan da ağlama!

Sakın ağlama Türkiye!

Senin dertlerin kadar yarınların var!

Sen de güleceksin.

Kadınların, gençlerin, çocukların el ele ‘güzel günler göreceksin’…

Fabrikalarının bacası tütecek, babalar akşam eve onurlarıyla ekmek getirecek,

Kızların kızanların yüreğinden süzülen sevgiler sıcak aile ocaklarını kuracak,

Ekinler bitecek, toprak bire bin verecek,

Kimse kimseye muhtaç kalmayacak, sosyal devlet yaşlına, hastana bakacak,

Paran güçlü, pasaportun daha saygın olacak; sen de gezeceksin ülke belde tatillerde,

Bilimin, siyasetin daha özgür olacak;

kültürel yapıtların gecelerini, halktan aydınların yarınlarını ışıtacak,

Sımsıcak bir lokma, bir yudum duru su, bereketli bir deniz, parlak bir güneş gibisin Türkiye!

Ne dünün, ne bugünün, ne geleceğin için, ağlama!.

Yarın elbet sen de -belki bugün ağladıklarına da-

Güleceksin!..