Ağlamak ve bitmek istiyorum

Titrek yüreğim sancılarda, boğuluyorum söyleyemediğim sözlerle ve ben bugün ağlamak istiyorum. Avaz avaz bağırarak, yağmur yüklü bulutlar gibi sağnak yağışlarla.

İsyan etmek istiyorum bugün hayata, sana. Sarhoş olmak istiyorum, hatta küfretmek istiyorum sana hayatın acımasızlığına. Bugün biraz duman, biraz kül olmak istiyorum.. Yakmak istiyorum seni, kendimi, acıya ait ne varsa.

Şımarmak istiyorum bugün, şımartılmak. İçimdeki duyguları sıvazlayan sözlerle, başımı okşayan ellerinle şımarmak. Bir ömür benimle kalır mısın demeni istiyorum ve gözlerinde kaybolmak. Galiba çok şey istiyorum ama ağlamak istiyorum, acılarımı son kez kanatarak.

Benim için ne yaparsın sorusunu hiç soramadım.. Duyduğum tek şey benim için üzülmen… Oysa bir şey yapmanı istedim hep, küçük bir şeyler ama yapmanı istedim… Doğum günümü hatırlamanı.. Mesela sürpriz yapıp beni işyeri kapısında elinde bir gülle almanı…. Söylediğim şeyleri hatırlamanı…arkadaşlarını düşündüğün kadar düşünebilmeni… Bir kez saygı duyup rica ettiğim bir şeyi yapabilmeni…sen başkalarına gösterdiğin şefkati, değeri bana verebilmeni…

Bugün bitirmek istiyorum kendimi. Ne mor menekşe, ne gonca gül, bugün kardelenim kopuyor dalından.. Zifiri karanlık bak her yer bana bugün, nereye dönsem yüzümü, hani ışık hani aydınlık nerede. Yanımda kendin hiç olmadığın kadar yoktun yanımda. Yine söyleyemediğim kuramadığım cümleler. Yazmalıyım diyorum, sonra kırıp atmalıyım kalemimi kardelenim gibi..Yada mürekkebim, kalemimde bugün benimle bitmeli…. Bir ses duyuyorum uğultulu dışardan gelip odamı sessizliğini bozan….Senin sesin bu, sadece aslında kulağımda çınlayan…Seviyorum diyorsun, ama ben duyamıyorum, duyamıyorum bir tanem…Çünkü duymak için yaşamak lazım duyamıyorum…..

Ben ağlamak istiyorum bugün, nisan yağmurlarını kıskandıracak kadar sağnak…. Bir daha ağlamayacak kadar, gözyaşlarımı kurutarak.