Ağlıyorum

Bu ayrılıklar neden?

Bu kopuşlar, bu benden kaçışlar…

Yorgunum…

Gözlerim…

Bedenim…

Bak hatırladın mı bunu?

Ben almıştım sana,

Sevinip boynuma sarılmıştın.

Yine gözlerim doldu,

Sigara dumanında galiba…

Yoksa ağlamam kolay kolay

Sende bilirsin beni.

Bu senin parfümünün kokusu değil mi?

Yine onun kokusu geldi.

Biliyorum çok uzaklardasın.

Ve hiç de gelmeyeceksin.

Artık çok yorgunum…

Gözlerim…

Bedenim…

Ben beklerim,

Bir ay, bir yıl, bir ömür…

Gülün kurudu gözümün önünde.

Daldım yine derinlere,

Yine gözlerim doldu.

Galiba gözüme bir şey kaçtı,

Yoksa ağlamam kolay kolay

Sende bilirsin beni.

Biliyor musun dün sabaha kadar uyumadım.

Sorma sakın!

Bende bilmiyorum.

Düşündüm… Sadece düşündüm.

Gecenin ürperten karanlığında bir çay yudumladım.

Üşüdüm… Ve ben seni düşündüm.

Artık çok yorgunum…

Gözlerim…

Bedenim…

Ve yüreğim…

Resimlere bakarken yine gözlerim doldu.

Ama sende bilirsin beni,

Kolay kolay ağlamam ben.

Yine derin derin daldım.

Seni düşündüm.

Evet seni…

Söylemezdim değil mi böyle?

Ama sen gidince anladım.

Bekliyorum…

Bekleyeceğim…

Biliyorum gelmezsin.

Artık çok yorgunum…

Gözlerim…

Bedenim…

Ve yüreğim…

Evet, yine gözlerim doldu.

Sakın kızma bana

Ama ağlıyorum işte…

Ağlıyorum…