Ah Gülizar

Sevgili okurlarım ve değerli dostlarım 

3 Mart Pazar günü Ankara Atatürk kitap fuarında imzam var; hepinizi bekliyorum! Bir yazarın en çok haz duyduğu şeydir imza günü; Nedenmi? Çünkü bir emek vardır satırlarda, okuyucusuyla göz göze getirilmek istenen bir emek... Yazar, bir bebeğin gebelik süresi gibi uzun bir yolculuk sonrası emeğini gün yüzüne çıkartık derin sancılarla; Dünyaya getirilen ve edebiyata kazandırılan yeni yeni cümleler vede yeni yeni doyumlardır! Yazar her zaman yürek ülkesinde keşfetttiği okulunun öğrencisi olmaya mahkumdur; her bir eseri Dünya turuna çıksada! Her bir eseri bir eğitmen olsada bilinmedik diyarlara ışık tutan! Ama yazar her zaman kendi okulunun öğrencisi olmaya mahkumdur; o yine çıkar yurdun turuna, o yine gözlemler, yine uzak yakın ne varsa alır heybesine ve satırlara işler, işlenmeye değer gördüklerini... Kundağa sarar edebiyata yeni yeni kazandırdığı cümlwelerini! Birde ad verir! Kulağına sessizce fısıldar esan sesini ve tekrar eder ismini! Sıra okuyucusuyla buluşturmaya gelir emeğini, bebeğini, yüreğini... Okuyucu alıp kitabı önce kapağına odaklanır işte o an ressamla tablonun karşılıklı kilitlenmesi gibi bir kilitleniş başlar yazarın yüreğinde! Okuyucu birde sayfaları karıştırır gelişi güzel; yazar bu kez merak eder "Gözler hangi sayfanın reonunda?" diye! 

Okuyucu arka kapak yazısını okuyunca yazar sessizce okuyucunun yüreğine inip ne hissettiğini yakalamaya çalışır, bir yandada gözlerine koşar okuyucunun ve saniye saniye yakaladığı resmi ölümsüzleştirmek ister! İşte imza bu yüzden önemlidir yazar için; çünkü okuyucuyla kitabın karşılıklı bakışması anneyle bebeğin karşılıklı bakışması, ressamla tablosunun karşılıklı bakışması, yazarla kitabının karşılıklı bakışıp kilitlenmesi gibi bir duygudur yazarın kitabını okuyucusuyla bakıştırması... İşte bu yüzden önemlidir imza günü...