Ah İstanbulum, vah İstanbulum

Cumhuriyetimizin 83. yılı tüm Türk vatandaşlarına kutlu ve mutlu olsun öncelikle.

Efendim, maalesef başımıza sürekli önceki "Canım arabam" öykülerinde olduğunca muzip olaylar gelmiyor. Hele İstanbul gibi 15 milyonluk bir kosmopolit şehirde yaşıyorsanız, hele yalnız ve savunmasızsanız hele hele genç bir kadınsanız, acilen tekvando -judo- karate kurslarına yazılmanız tavsiye olunur, tabi hala bu şehirde yaşamakta ısrarcıysanız.

Efendim İstanbul'da yaşadığım son 20 yıllık macerama sayısını anımsamadığım büyük-küçük trafik kazası , 3 kere aracımın soyulması , 1 kere benim yankesiceler tarafından sürüklenmem, 2 kere yolda kişisel saldırı, 1 kere evimin soyulması gibi polis tarafından "adi" tanımlanan benimde kesinlikle çok adice bulduğum bir sürü korkunç olaylar girmiştir. Ve malesef hepsi faili meçhul saldırılar olarak karakolların örümcek ağlı raflarına kaldırılan milyon diğer dosyalara karışmış gitmiştir.

Yinede zannımca, son 3- 4 yıldır çektiklerini hiçbir zaman çekmemiştir İstanbul ve İstanbullu... İstanbul'un trafiğinin keşmekeşliği yıllardır vardır, yaşanır,anlatılır, çözümler aranır, bir türlü bulunamaz. Fakat son yıllardaki kadar çözüm adına yaşanan çözümsüzlüklerden hepimiz illallah çekiyoruz, sessizce(!). İstanbulu çevreleyen tüm yollarda tüm köprülerde tüm kavşaklarda iyileştirme adına yapılan inşaatlar, garip yollar, garip çözümler hepimizi çıldırtma noktasına getirdi, getiriyor. Normalde bir yolun yeniden yapılanma çalışması bitmeden bir diğerine başlanmaz, bütün normal insanlar benim gibi düşünür, fakat bu işin yetkilileri malesef aynı düşüncede olmadığı için aynı anda E-5, Tem otoyolları, Sahil yolları, minibüs yolları , hatta ara sokaklarda dahi her türlü kazı çalışması bizim sinirlerimizi, canım arabalarımızın da tüm sistemlerini mahvettiler.

Geçen gece yine başka şehirlerde yaşayan insanların "şehirlerarası seyahat yaptım diyeceği" 2-3 saatlik istanbul trafiğinde yaşadıklarım inanın bana bile inanılması güç geldi. Normal bir hızla seyir halindeyken aniden karşınıza çıkan, hiçbir uyarı levhası olmayan yol, köprü çalışmaları, yolun orta yerinde birden bire burnunuzun dibinde bitiveren ve "1 ay önce yoktu bu nerden çıktı şimdi" diyerek çarpmamak için hızla sağa yada sola kaçıştığınız üstgeçit direkleri, bu keşmekeşte , amacının ne olduğunu asla anlayamayacağınız otoyol makas sapıkları , fakat adam öyle beceriksizdir ki sizi makas yapıp, sıyırır ve 50 metre önünüzde direksiyon hakimiyetini kaybedip bariyerlere çıkar, siz çarpmamak için kaçacak köşe ararsınız, yine biraz daha ilerde dilenen, cam silen, çocuklara bakıp gözleriniz dolar, otostopçu gay fahişelere üzüntüyle karışık kızgınlık, yargısız infaz, vicdan azabı ,karışık duygular içinde bocalar, bakar geçersiniz..

Ve tüm bu olayları aslında normal açık bir trafikte yarım saat sürecek bir yolda fakat bunu hiçbir zaman başaramadığınız İstanbul'un 2 saatlik trafik keşmekeşinin içinde yaşarsınız ve birtek trafik polisi yoktur o saatte yolun hiçbir noktasında. Bahsettiğim yol ara sokaklar değil, Avcılar - Maltepe arası E-5 Karayoludur.

Mutlu nice güzel Cumhuriyet Bayramları Göresin Sen Türkiyem. İnşallah daha sağlıcakla...

Sevgiyle,

Günebakan