- Kategori
- Şiir
Ahı tutar çiçeklerin
Gözler yaşlı, karın açtı,
Günler geçti, aylar geçti,
Tanklar geçti üstümüzden.
Fakat sizler,
Rahat rahat uyudunuz.
Çektiğimiz acıları
Ne bildiniz ne duydunuz!
Bizim için bir damlacık
Ağlasanız yeterdi.
Yaramızı bir duayla
Bağlasanız yeterdi.
Her gece
Binlerce
Işık yaktım ümit dağlarına,
Boynu bükük can evime döndüler,
Ve çaresiz birer söndüler.
Yeter artık!
Beklemekten yoruldum,
Ey Müslüman kardeşlerim!
En çok size kırıldım!
Tek dostumuz
Boynu bükük melâldi,
Tek suçumuz
Kalbimizde çiçeklenen
Gül endamlı hilâldi.
Ey zalim,
Ve zulme seyirci kalan!
Yaptığından utan, dedim.
Annem yoktu sarılacak,
Canım bildim, vatan dedim.
Ak alnımda çiçek açtı,
Cümle melek kucak açtı.
Ve mübarek topraklara
Bir gül gibi serildim.
Al kanımı bayrak yaptım,
Hilâline sarıldım...
Çocuk kalbimde her zaman
Bütün insanları
Dostluğa oba bildim,
Ve sizleri
Anne bildim, baba bildim,
Sırtınızdaydı bunca vebal,
Bunca yükler...
Ey büyükler!
Vurulmaktan, kırılmaktan,
Yaşamaktan yoruldum.
Sevabıyla, günahıyla
Boynu bükük çiçeklerin âhıyla
Hayrını görün dünyanın
Artık size darıldım...
Bestami YAZGAN