AHLAR VADİSİ

   Ah şimdiki aklım !...

   Bir ah çeksem eskiden yıkılan dağlarım !

   En sulu gözlü keşkelerimin pişmanlık vadileri .

   Sulamayı geçe bıraktığım çiçeklerim .

   Gözümün nuru yaban güllerim ...

   Annemin o atmaya kıayamadığı eşyaları ...

   Kapıdan geçerken seslenemediğim gururum.

   İçerde kimse yok yaptığım anlarım !

   Bir vadinin kıyısında unuttuğum umutlarım .

   Siz olmasaydınız bugünkü ben olmazdım .

   Son notanın vuruşuna saklı çığlığım .

   İçimde biriktirdiklerime selamlarım.

   Bir göl kadar sakinlesmiş hallerim .

   Dingin ve  bir o kadar candaş yanlarım .

   Ve belki ilk öpüşleri bir çocuğun .

   Ve yedi düvel tarlasında ekilen ekinler .

   Bir bildiği varmış gibi sakınılan yüzler, sözler...

    Ah ki ne ah !...

    İyi ki şimdiki aklım ...

    Şükret eski aklıma !