ÖMRÜMÜZÜN ORTA BAHARI

      Gözyaşımı dayadığım yolları yürüdüm sensiz. Çocukluğumdan kalma kuru boyalarımın hatırasıyla boyadım elimden tutmadığın günleri.

     Bir hırçın deniz dalgası idi dostluğumuz, kimi kez acılar denizi kimi kez periler ülkesi kimi kez masal dünyasında bir kahkaha. Dağlara yankısı sesimin, içimin en sıcak yerini ürpertiyordu. Düştüğümde dizimi gösterdim sana yüreğimin acıdığını bilme diye. Gökyüzünün grisi üşütünce bedenimi içim sesinle ısınıyordu. Bizim evin kapı başında biriktirdiğim sevinçleri hüzünle, hüzünleri sevinçle karıştırdım sırf sana şaka yaptım diyebilmek için. Ve sen okul yıllarımın en masum abi kanatlı kuşu idin. 

     Sen yoksun diye, bildiğim bütün ezberleri anlattım yıllarca önüm sıra rast gele. Balık tutanlara rast gele diyen iç sesime şiir söyledim mesela. En çok senin yanında çocuk oluyordum çünkü abisinin biriciği olmak isteyen bir çocuk eylemi isyandaydı hep gözlerimde. Ama artık kanmıyorum şeker satan satıcının dahi sözlerine. Hayat şekerden bile kekremsi bir tat bırakıyor acı tatlı arası biliyorum ki...

    Hayatın tadını tanıyınca yine sadece anımsıyorum ; o kuru boyaları , o çözmekte en zorlandığım matematik sorularını. Havuz problemleri ... Hayatımın problemi değil mesela o zamandan da biliyordum bunu da , ondan mı öylesine bilemezmiş anlamazmış gibi yapıyordum o soruları acaba.Yol problemleri.. En büyük problemlerden mi ayrılıkları kavuşma, kavuşmaları ayrılık olacak olan. Ya da annemin mutfak içi neşeli, yorgun şarkılarına eşlik eden enfes çocukluğum...

   Şimdi düşündüm de en çok seni hatırlıyorum çocukluğumu düşündükçe. Karşıdan karşıya geçmeye çalışırken elimi tutuverecekmiş gibi olan bir gün bütün hayallerimi gerçekleştirecekmiş gibi beklediğim masal prensi de prensesi de benim artık hatta kraliçe tacını da başına kendi takan.

   Ne güzel yıllar mıydı ne ne başı boş yıllar mıydı demek doğru ardından kovalarcasına akan su misali yıllara... Otuzlar, kırklar... Belki de naif başlayan yorgunluklar. Annemin mutfaktan gelen sesi ile uyanmış gibi rüyadan... ÖMRÜMÜZÜN ORTA BAHARI ORTA DEMİDİR ARTIK:)

     NOT : Öykü dostluk kavramı üzerinden kurmaca olarak oluşturulmuştur. İyi okumalar.