Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 

29 Nisan '08

 
Kategori
Aile
 

Aile yaşantımızda ne kadar önemli

Aile yaşantımızda ne kadar önemli
 

Benim ailem, çocuklar daha çok küçükken


"Aile toplumun en küçük birimidir ." dıye öğretildik çocukluğumuzdan beri . Ilk egitimin orada başladığı söylendi . Çocuk ana babasından gördüklerini taklit eder denilirdi , hala da aynı cümleleri okuyorum blog yazılarında zaman zaman .

Toplumdaki ekonomik ve sosyal gelişmeler kadının çalışma hayatında daha çok rol alması bir çok yönde aileyi etkilemekte . Çocuklar hemen gündüz bakımevlerinde bakılmak üzere bırakıldı oralara . Kimi çocuk gelişimi konusunda kimi eğitim almış kimi almamış kişilere bırakılıyor çocuklar ....

Yazdıklarımı yanlış anlamayın . Kadının toplum içinde faal olmasını yürekten destekliyorum . Çocuklarımızı emanet ettimiz kişileri de suçlamıyorum . SÖZÜM MECLİSTEN DIŞARI .

Ama toplumda bir çok şeyin değiştigi ve bundan ailelerin etkilendiği bir gerçek. Ailedeki bağların giderek zayıfladiğını düşünüyor musunuz ?

Günlük gazetem Yomiuri gazetesinin ülkenin değişik bölgelerinde yaşıyan 3000 kişiye yaptığı anket sonuçlarına göre ailelerin % 90 ı aile bağlarının zayıfladığı konusunda hem fikir . Nüfusu 120 milyonu geçen bir ülkede 3000 kişi ile yapılan araştırma ülkenin tümüne genellemez dıyebilirsiniz .

Yıl 1985, benzer araştırmada aile bağları kuvvetlı diyenlerin oranı % 45 diyenlerin oranı bu yeni araştırma ile 9 a düşmüş. Bazı değerlerin değiştiği gerçek . Bir çok kişi ailelerin çocuklarını disipline etmekte zorlandıkları hatta başarısız olduklarını olduklarından şikayetçi. Bunu kendim birlikte ders çalıştığım ögrencilerimde gözleyebiliyorum.

Yine araştırmada aile üyelerinin birbirine zaman ayıramadıklarını ortaya koymuş . % 88 bu oran . Birlikte sofraya oturma HAYAL olmuş gibi . Biz kendi ailemizde benzer durumları yaşıyoruz. Ailecek sofraya oturduğumuz gün sayısı o kadar az ki. Küçük yaştan beri kurs vb çalışmalar, okul faaliyetleri nedeniyle eve geç gelmeleri bizleri birbirimizden uzaklaştırdı en azından birlikte yemek yiyemez olduk. Bazan gece uyumadan önce AİLE MECLİSİNİ toplayıp konustuğum olur uyarmak istediğim konular olunca.

Türkiye ye her gidişimde özellikle büyük sehirlerde yaşayanların benzer sorunları yaşadığını görüyor, hissediyorum. Kardeşler bir araya gelsek bile bazan çocukları ile bir araya gelemiyoruz . Başka şehirde yaşadıkları bahane ediliyor ama aynı kişiler arkadaşları ile görüşmek istediklerinde uzaklar yakın oluveriyor. Düğün vs gibi nedenlerle bir araya gelince birinci derece akrabalar yabancı oluyor. Sadece uzaktan bir MERHABA yeterli gibi gençler için. Bır çok seyinizi feda edebileceğinizi düşündüğünüz yakınlarınızın bu davranışı ister istemez üzüyor insanı. Benim çocuklarımın kendi aileme yabancı kalmamalarını sağlamaya çalışıyorum elden geldiğince. Kendi aile konularını yazmaya kalksam sayfalar yetmeyecek yine araştırmaya döneyim .

Araştırmaya göre BABA aile de gelir sağlayan kişi diyenlerin sayısı %56 imiş. BABA ailede disiplini sağlayan kişi diyenlerin oranı % 54.

Aile de bazan baba iş nedeni ile baska şehirde çalışmak zorundadır . Ama ailenin düzeni bozulmasın çocukların okulları degişmesin diye aileler birbirinden ayrı yaşar . Eş durumu vs burada pek uygulanmıyor tayin sırasında. Kadın çalısıyorsa gittiği yerde yeni iş aramak zorunda. O nedenle anne cocuklarla birikte kocasından gelen aylığı da alır. Önemli olan eşin sağlıklı olması ve eve gelen gelirin kesilmemesi. Bu durumu anlatan bir de deyim var . TEİŞU GENKİ DE RUSU GA İİ . " Koca sağliklı olsun, uzakta olsun dırdırı olmasın ama parayı da yollasın."

Bana göre haksız bir deyim . Aynı şey kadınlar için söylense kıyamet kopar diye düşünüyorum. Ayrıca karı kocanın birbirinden ayrı sehirlerde yaşaması araya soğukluğun gelişmesine neden olmaz mı ? Sonra mutlu olmayı dışarıda arama çalışmaları. Sözüm meclisten dışarı... Kimse alınmasın lütfen! VALLA BEN KOCAM NEREDEYSE ORADAYIM . Her ne kadar bazan beni aldırmaz davranışları ile deli etse de . Elimden gelse çocukları da evden uzaklaştırmayacağım ( Ne kadar bencilim değil mi ? ) Ama bir gün kanatları açıp uzaklasacaklar değil mi ? Sanırım kızım hazırlıklara başladı bile : ))

Herkese herkese sevdıkleri ile mutlu bir yaşam diliyorum . Sağlıcakla kalın .

 
Toplam blog
: 397
: 1111
Kayıt tarihi
: 16.05.07
 
 

1955 Niğde doğumluyum. Ancak Japonya'ya gelene kadar yaşantımın büyük bir bölümü Ankara'da geçti. Ka..

 
 
 
 
 

 
Sadece bu yazarın bloglarında ara