Akıyorduk...

Akıyordu gece, ve içinde ne varsa, akıyordu.

Baş vermiş yaralarım akıyordu, pis kokularını yayarak.

Ruhum akıyordu kirlenmiş tırnaklarımın ararsından,

baş ucuma kurduğum saatin tik taklarına ayak uydurarak.

Akıyordu kulaklarımdaki müzik,

anlamsızlığın melodisini mırıldanarak.

*

Akıyordu satır arkalarına sakladığım küçük sırlar,

gizli tutulmaktan duydukları nefreti yüzüme kusarak.

Bir yerlerde bir kan kokusu akıyordu,

hangi bedene sahip olduğunu hatırlamaya çalışarak.

*

Akıyordu herşey gözlerden sakınarak.

Akıyordu hayat,

hoyrat yaşanmışlığının pişmanlığını hatırlayarak.

*

Akıyorduk, bir ağacın kırılmış dallarından medet umarak…