aklım vestiyerde emanet

Dün gece aldılar beni sorguçlarım.

Gözlerim kapalı siyah bantla

tütün kokan insanlar etrafımda

Ellerim kollarım sıkıca bağlı, arkamda

Bacaklarım prangalanmış sandalyeme

Ayaklarım çıplak, yerler ıpıslak

Soğuk vuruyor ciğerlerime tabanlarımdan.

Darbeler yüzümde kesik kesik

Gövdem derbeder ziyan

Aklım üstümde değil vestiyerde emanet

Zaman durmuş sigaralar kollarımda

Dağılmaktayım parça parça,

parçalanmakta dudaklarım

Kalbim yerinden sökülmüş duruyor otopsi masasında

Duvarlar ciğerlerime yapılmış

Sanki soluk alacak yer kalmamış

Sorgudayım nedenlerle, niçinlerle,

Bir sağdan gelmekte yaşam

Bir soldan gelmekte hüsran

Aklım vestiyerde emanet.

Dün gece aldılar,

Sorguda bedenim

Sordular seni, benden

Cevap vermedim kinden.

Demedim gelmedin, yaşamadın gerçekten.

Sordular suç ortağımı

elevermedim seni

sordular seni benden.

Demedim ‘acıdır’ diye.

Hüsranla kolkola demedim.

Yıktı demedim, viran eyledi beni.

Sakladım seni, sorgudaki benden.

Bedenim yok ki parçalanmış.

Kalbim otopsi masasında .

Sorguçlarım

Tütün kokmakta, ter kokmakta

Darbeler bir sağdan, bir soldan.

Aklım vestiyerde emanet

sorguladılar beni

Gizledim, sakladım seni

Seni sordular benden

Sakladım Vermedim .. Seni

Saklamıştım çünkü .

otopsi masasındaki

Kalbimi.