AKP bu su gibi berrak mı?

Değerli dostlar,

Ülkemizde insanlar gülmeyi, eğlenmeyi bir tarafa bırakmak zorunda kaldılar. Sinir, stres, korku adeta toplumu esir aldı. Gerilim ve ağızlardan düşmeyen savaş söylemleri siyasetin vazgeçilmez argumanları oldu.

Böyle bir ortamda, bilgisarayın başına geçip insanın canını sıkmıyan bir yazı yazmak istedim. Güzel bir haber için klavyenin tuşlarıyla oynarken, Başbakan Erdoğan'ın açılışını yaptığı Haliç'e deniz suyunun verilişi heberi mutluluk vesilesi oldu. Boğaz suyunun Sarıyer- Ayazağa arasında inşaa edilen 5 km'lik tünel'le  Kağıthane deresine ve 9 km' lik dere yolculuğundan sonra Haliç'e ulaşarak, Altınboynuz'un temizlenmesine ve bir zamanlar balık yatağı olan bu yerin canlanmasına vesile olacağı  iyi bir haberdi..

Gel gör ki bu güzel haberi başından torpilliyen aymazlar, Başbakan'ı yine padişah konumuna sokan afişi tören yerine asmışlardı.

İleri demokrasi  söylemleri dilimizden düşmezken, önce bu halka demokrasiyi öğretmek, özümletmek siyasilerin ilk işi olmalı, eğer demokrasi bir araç değilse tabi. 

Olumlu  düşünmeye devam etmek isterken, karşınıza Avrupa Birliğinin İlerleme Raporu çıkıyor, ucundan kıyısından neresinden tutarsanız tutun zehir zemberek maddeler içeriyor. Anayasa Komisyon Başkanı  Burhan Kuzu'nun fırlatıp yere atması işin vehametini gözler önüne seriyor. Sn. Kuzu bile tahammül edememiş rapora.

İfade özgürlüğünden tutun, insan haklarına kadar birçok konuda Türkiye'yi tenkit ediyor. Dahası dünyanın en önemli basın hakları kurulu (CPJ) yayınladığı raporda tutuklu 76 gazetecinin 61 nin gazetecilik faaliyetlerinden tutuklandığını yazıyor. Türkiye'nin basın hakları ihlal eden ülke durumuna getirildiğini,  İran, Çin ve Eritre'yi geride bıraktığını belirtiyor.

Fazıl Say davası, ifade özgürlüğünde alamadığımız, aşamadığımız bir yol olarak karşımızda taze bir örnek olarak duruyor. Ceza evlerinin durumu ve açlık grevleri ise insan haklarında almamız gereken yolların varlığını gösteriyor. Okumak için feryat eden 15 yaşındaki Şehnaz'a sahip çıkamadığımız gibi.

Haliç'e akan berrak su gibi, bir ülkede yaşamak varken, duyguların törpülendiği,  gelen şehit haberlerine, ondört yerinden bıçaklanan insanlara, çocuk tecavüzcülerine, dokuz aylık hamile anneyi kurşunluyanlara karşı duyarsız, sıradan olaylar gibi bakan toplumda demokrasiden bahsedilebilir mi?

Yüzümüzü ağartan olumlu yazılarda buluşmak dilağiyle hoşca kalın..